26 Ιουν 2009

62 καλοκαίρια!


Εντωμεταξύ, το καλοκαίρι μεταγγίστηκε για τα καλά στις φλέβες μου. Εγώ, η λάτρις του χειμώνα, αρχίζω ν' αλλαξοπιστώ ανενδοίαστα και να προσφέρω σπονδή το σώμα μου στο νερό, στον ήλιο, στο χώμα, στα μώβ ηλιοβασιλέματα, στις βραδυνές ευωδιές...Ευχαριστώ Καλοκαίρι!

Εντωμεταξύ, έτσι ξαφνικά, έδωσα μιά και τραβώντας απότομα τον ντούμπλ φάς εαυτό μου στο φώς παρέδωσα τούς φόβους και τις παιδικές μου ανασφάλειες στην εκτυφλωτική λάμψη των καλοκαιριάτικων μεσημεριών και ηδονικά παρακολουθώντας τα να στεγνώνουν στο αλάτι, τούς φτύνω κατάμουτρα τα κουκούτσια απ' το καρπούζι που μασουλάω. Ευχαριστώ Ηλιε!

Εντωμεταξύ, ο υπέροχος μετεωρίτης της 12ης του Ιούνη καταδέχτηκε να μου χαρίσει μερικά δευτερόλεπτα θαύματος, αρκετά όμως για να προλάβω να φυλακίσω ένα μικρό κομμάτι σύμπαντος στο σεντουκάκι των σημαντικών μου αναμνήσεων. Ευχαριστώ Σύμπαν!

Εντωμεταξύ, αφήνω τις μουσικές να με ζαλίζουν μεθυστικά και παρασύρομαι να τραγουδάω ανάλαφρα, καλοκαιρινά τραγουδάκια με την ταλαίπωρη απ' το τσιγάρο φωνή μου και καταφέρνω να κάνω τα πρώτα τζιτζίκια να σιωπούν αγανακτισμένα και τούς φλώρους απο το δίπλα κτήμα να με συναγωνίζονται πεισματικά. Ευχαριστώ φλώρια!

Εντωμεταξύ, επιτρέπω και πάλι στο κοριτσάκι που χορεύει κρυφά στην καρδιά μου να σχεδιάσει ταξίδι μακρινό, κάτι σαν όνειρο ξεχασμένο απο καιρό, ταξίδι "ολαστοφως", ταϊζω την φαντασία μου με αλάτι και ήλιο τροπικό, πασαλείβομαι με αντηλιακά καρύδας και μούρχεται να δαγκώσω το μπράτσο μου απο τη μυρωδιά και την ανελέητη προσμονή. Ευχαριστώ Κοριτσάκι της καρδιάς μου!

Εντωμεταξύ, θυμάμαι πού και πού εκείνον τον κακό Κινέζο γέρο στη Σιγκαπούρη που διαβάζοντας το χέρι μου, περιχαρής μου ανακοίνωσε πως θα πεθάνω "vely old, madame, vely old!" και όταν τον ρώτησα "How old, δηλαδή;" μου απάντησε μες στη χαρά " sixty-two, madame, sixty-two!"

Θάχει προλάβει να στεγνώσει καλά η μέσα πλευρά του ντούμπλ φας εαυτού μου μέχρι τότε; (Δεν είναι και πάρα πολύ μακριά το sixty-two, φτού!!!)

Θάχω προλάβει να φάω πολλά κόκκινα καρπούζια; Θα προλάβει να ζαρώσει το δέρμα μου απ' τον ήλιο και τ' αλάτι; Να φτάσω τους 500 κοιλιακούς και το 1 χιλιόμετρο κολύμπι; Να γίνει δέντρο ο ιβίσκος της Μαντάμ ντε Μποβαρύ;

Εντωμεταξύ, απαγορεύω στον εαυτό μου ν' αφήσει έστω και μιά σταγόνα χυμού ζωής άπιωτη, χορεύοντας και τραγουδώντας σε ελιξήριο το μεταλλάσω, ερωτεύομαι τα βαμμένα φούξια νύχια των ποδιών μου και ορκίζομαι κρυφά πως δεν θα μου επιτρέψω ποτέ να γεράσω, όσο θα υπάρχουν καλοκαίρια ξεδιάντροπα απολαυστικά και χειμώνες που θα με ταξιδέψουν στα "ολαστοφως" νησιά των ονείρων μου, όσο θα ζουζουνίζουνε οι μέλισσες γύρω απ' τις λεβάντες μου, όσο το το νερό στο πρωίνό πηγαδήσιο πότισμα των λεμονιών θα μου τραγουδάει "φςςςςςςςςς" μές στην ησυχία, όσο τα δάχτυλά μου θα μυρίζουνε ροδάκινο και τα μαλλιά μου δεντρολίβανο.

Sixty-two καλοκαίρια, μάλλον μου υποσχέθηκε ο γερο-Κινέζος.... Ευχαριστώ γερο-Κινέζε!

52 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

τι να ξέρει και ένας γέρος κινέζος;
εντωμεταξύ κάθε φορά που έρχομαι εδώ φεύγω με ένα χαμόγελο. συγκίνησης. γλυκό. και εντωμεταξύ και με την ευκαιρία θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτό. ψυχές σαν τις δικές σου δεν γερνάνε ποτέ.
καλημέρα σου!

jacki είπε...

Εντωμεταξύ μια χαρά σε βρίσκω..
Εδώ βρέχει μέρες.. Αλλά αγαπάμε βροχή..
Αγαπάμε όμως και ηλιοθεραπείες.. καρπούζια.. και άλλα πολλά που περιγράφεις πιο πάνω..
Αγαπάμε μακρυνά ταξίδια..
Μάλιστα σχεδιάσαμε ήδη το ταξίδι..
Απομένει να το πραγματοποιήσουμε..
Μας γέμισες φως..
Μας έφερες το καλοκαίρι που μας λείπει..
Ευχαριστώ.

Talisker είπε...

.......ειι
εσυ...

-κοριτσακι!!!

Θελεις να γινουμε φιλες??

καθως θα γυαλιζουμε στον ηλιο τα ζεστα αποπνικτικα μεσημερια

θα σου εμπιστευτω ποσο πολυ μου εχεις λειψει που δε γραφεις


κι υστερα θα σου δωσω την πετρα μου..που θα γραφει πανω
"να 'ρχεσαι"!

ΣΕ ΦΙΛΩ ΠΟΛΥ!

Spy είπε...

Sixty-Two να 'ναι οι ώρες του!
Μα καλά;
Ιδέα δεν έχει από marketing ο Κινέζος; Άμα λέει τέτοια στον κόσμο δεν θα ξαναπατήσει κανείς...

:)))

Σας εύχομαι ολόψυχα, όσα και να 'ναι τα καλοκαίρια σας και οι χειμώνες σας, να τα ζείτε σε όλο τους το μεγαλείο, σαν να 'τανε τα τελευταία, αλλά ποτέ να μην είναι. Πάντα να σας περιμένει ένα καλύτερο!

roadartist είπε...

Τι ωραία.. κράτα το καλοκαίρι στη ψυχή και στην καρδιά σου..
Υ.Γ. Πάντα υπέροχες οι μουσικές επιλογές που κάνεις..

adaeus είπε...

500 κοιλιακοί και 1 χλμ. κολύμπι??? μα είναι στόχοι αυτοί???
Για σύνελθε!!!!!
Να τους διπλασιάσεις πάραυτα... για φέτος!
Γιατί από του χρόνου θα πρέπει να ανέβεις!!!!
Εύχομαι λοιπόν ακόμη...
62 δισεκατομμύρια εμπειρίες, στιγμές, ηλιοβασιλέματα, καρπούζια, χαμόγελα, βουτιές...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Επρεπε να μπορούσες να με βλέπεις την ώρα που σε διάβαζα...
Ξεκινάω πάντα σοβαρή για να νιώσω στο πετσί μου τις νύξεις της πένας σου και φτάνω η γυναίκα στο sixty two...
Περιττό να σου πω πως στο άλλο δωμάτιο άκουσε τα γέλια μου ο Γλάρος μου.
Χα... αν μείνουμε σ' αυτά θα τρελαθούμε.
Κάποτε ένας χειρομάντης σε φιλική παρέα μόλις ήρθε η σειρά μου, προσποιήθηκε κόπωση και με άφησε με ανοιχτή παλάμη και σωρό τα
ερωτηματικά...
Σιγά τώρα...
;-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

anepidoti είπε...

καλημέρα κοριτσάκι και ποτέ ξανά στην σιγκαπούρη, ποτέ!
και να πίνεις χυμούς πολλούς απ΄τα καλοκαίρια σου και να μην αφυδατώνονται ποτέ!
καλό σ-κ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

b/a/s/n/i/a: Ξυπνάω. Καφές. Ανοίγω. Διαβάζω. Η πρώτη "καλημέρα" δική σου. Γλυκειά και δροσιστική. Μονορούφι την ήπια....

βιολιστης στη στεγη είπε...

Jacki: Κάποια καλοκαίρια κάνουν τα τερτίπια τους, παπί μου. Ομως, στο τέλος πάντα παραδίνονται στο μοιραίο!
Σκανταλιάρικα παιδάκια είναι τα καλοκαίρια, παπί μου, μην τούς δίνεις σημασία. Τα καρπούζια ωριμάζουν και με βροχή....
Και τα σχέδια για ταξίδι μακρινό, επίσης...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Talisker : Οταν δεν γράφω, καταγράφω.
Και την πέτρα σου, την έφαγα κατακέφαλα απο πέρσυ το καλοκαίρι που σε πρωτοδιάβασα.
Απο τότε η "βλάβη" έγινε μόνιμη και μή αναστρέψιμη!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Spy : Ναί! Κι' όταν θα έχω μαζέψει πολλά "τελευταία" καλοκαίρια και χειμώνες, ξέρετε τί θα κάνω;
Θα πεταχτώ μέχρι τη Σιγκαπούρη και θα απαιτήσω τα λεφτά μου πίσω!
(Αν και το πιθανότερο είναι ότι ο εν λόγω Κινέζος θα έχει γίνει λίπασμα τρείς φορές μέχρι τότε!)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Roadartist : Οτι δεν αγοράζεται, ούτε κλέβεται, μόνο μές στην καρδιά μου φυλάγεται με ασφάλεια.
Καλημέρα αρτίστα μου!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Adaeus : Να τους διπλασιάσω; Είπαμε sixty-two, δεν είπαμε απο τώρα! :)))
Ωραίες, γενναιόδωρες, χορταστικές οι ευχές σου!
Μ' αρέσει!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Φίρδην-μίγδην : 105 είδε και τρόμαξε ο άνθρωπος! Γιατί, σκέφτηκες κάτι άλλο;
:)))
Φιλιά Γλαρένια μου!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Anepidoti : Αστα αυτά και λέγε αμέσως, γιατί δεν μου επιδίδονται τα ποστ σου; Ερχομαι και ξανάρχομαι και τρώω μιά "πόρτα" νάααα, με το συμπάθειο!
(Τα καλοκαίρια μου; Τα ξεζουμίζω, λέμε!)
Φιλί μεγάλο!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΝΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΑΚΟΜΗ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΜΕΤΡΟΥΝ Τ' ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ ΕΝΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΕΤΕΩΡΙΤΗ... ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ!

ΠΟΛΥ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ, ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

anepidoti είπε...

φίλη μου,
δεν υπάρχει πόρτα και τα παράθυρα ακόμη, ανοιχτά είναι!το παθαίνουν κι άλλοι, η φαραώνα, ο cirut απ' τον νοσφεράτο και δεν θυμάμαι ακόμη...
μπορώ να κάνω τίποτε; αν ξέρεις πές μου, σε παρακαλώ...

Unknown είπε...

γεια σου γλυκό μου κοριτσάκι...

γεια σου γλυκιά μου νότα από βιολί...

γεια σου γλυκιά μου ταξιδιάρα...

σ' ευχαριστώ καρδιά μου που μπορείς και ανοίγεις σε άλλες καρδιές μονοπάτια φωτεινά...

φιλιά βρόχινα...

demetrat είπε...

σούχω πει ποτέ τη γνώμη μου γιά τους κινέζους;
Όχι ε;
εκτός όλων των άλλων , τους έχω και χεσμένους.
Κάτσε καλή, λαβ λαβ, και μη ξανακουσω τέτοιες μαλακίες ,γιατί , ένα Νταλάρα θα τον πετάξω στο υπερπέραν .
οχι μη, ψέμματα το είπα!!!!!!!!!!!
δ

βιολιστης στη στεγη είπε...

Παντοτινός Ταξιδευτής: Οπως, αισιόδοξο, γοητευτικό και υποσχόμενο είναι το nickname σας, το οποίο και θα διάλεγα για δικό μου, αν δεν διάλεγα το "Βιολιστής στη στέγη"!
Ζήτω οι "παντοτινοί ταξιδευτές", λοιπόν!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Anepidoti: Ναί, τώρα μάλιστα! Μιλάς μ' έναν βιρτουόζο της τεχνολογίας! Υποψιάζομαι πάντως ότι μπορεί να είναι και δάκτυλος του Κασπέρσκυ. Μου κάνει κάποια νούμερα τώρα τελευταία...Θα το παλέψω...
Φιλιά.

βιολιστης στη στεγη είπε...

ΝεράΙδα της βροχής: Μα υπάρχουν! Τα φωτεινά τα μονοπάτια. Μόνο, άμα βρέχει πολύ...μπορεί να τα χάσουμε για λίγο... Ομως υπάρχουν! Γιά όλους μας...
Καλημέρα νεράϊδα μου!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Demetrat : Κάτω τα χέρια απ' τον Νταλάρα μουουουου! (Τον "τότε", εννοώ. Τον "τώρα", δεν τον ξέρω τον κύριο!)
Υ.Γ. Να δώ πότε θα κατέβεις... Με προλαβαίνεις δε με προλαβαίνεις, λέμε....) :)))

demetrat είπε...

εντάξει ρε
δικός σου είναι.
Αρκεί να επισημάνεις τη φιλική συμμετοχή μου.
:))
(και γω για τον τότε λέω χαζή)
υ.γ
πηγαινοντας για κυπρο, μηπως και κανω στάση;;;;;;;;;;;;;;;;
δ

aKanonisti είπε...

Εντωμεταξύ.... το τραγούδι...που ακούγεται....τα δίνει όλα....
και... συνοδεύει την γλύκα του κειμένου... και...και....
ξέχασα τι θα έγραφα....

:-))

anima είπε...

Όσο ελπίζεις
Όσο ονειρεύεσαι

Όσο αντιστέκεσαι σε πείσμα των καιρών

Όσο Ζ Ε Ι Σ
και απολαμβάνεις τις στιγμές σου
με χαμόγελο...

Δε θα γεράσεις ποτέ

Να΄σαι σίγουρη γι΄αυτό

Σε φιλώ
(μας έλειψες...)

Sunshine είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Sunshine είπε...

Με συγκίνησες πάλι βιολιστή μου... Λατρεύω το καλοκαίρι, λατρεύω το αίσθημα της πληρότητας όταν παίρνεις τα πάντα από την ζωή, όταν τη ρουφάς μέχρι τελευταία σταγόνα! Και μην ακούς τoν κινέζo, τι ξέρει αυτός! Φεύγω από δω σήμερα με ένα χαμόγελο :)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Demetrat: Nαι ρε love-love! Ελα! Βασίλισσα θα σ' έχω! :))

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ακανονιστη: Τόχω λατρέψει αυτό το τραγούδι!
Καμαρώνω τώρα που το πρόσεξες!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Anima : Ναί! Μπορεί νάναι κι' έτσι Ψυχούλα μου...
Εύχομαι νάναι έτσι...
Κι' αυτό το "όσο", ποτέ να μη στερέψει...
Σε φιλώ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Sunshine : Γι' αυτό, κι' εγώ, τί καλύτερο μπορώ να ευχηθώ σε μιά λιακάδα 24 χρόνων, απ' το να είναι η ζωή της όλη ένα καλοκαίρι;
Καλημέρα κοριτσάκι!

logia είπε...

...εν τω μεταξύ η ανάρτησή σου είναι σα να διαβάζω τα μέσα μου...
εν τω μεταξύ, τι είναι τα 62; ενα πιφφφ και τά φτασες...
εν τω μεταξύ ας αρκεστούμε στο πιφφφ που κάνουν τα κουκούτσια του καρπουζιού καθώς φεύγουν απ' το στόμα...
εν τω μεταξύ γαμώτο με συγκίνησες...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Logia : Εντωμεταξύ, σκέφτομαι πόσο απλό πράγμα είναι η χαρά! Να διαβάζει μιά άγνωστη Nelly τις αράδες σου και να νομίζει πως διαβάζει τα μέσα της! Ποιός τα λογαριάζει τα sixty-two μετά; Ποιός, έ;

Ανώνυμος είπε...

μια τετοια ευγνωμωσυνη θελω να μου τη διδαξεις...(αλλα δε διδασκεται θα μου πεις! ειναι κι αυτη προνομιο των καθαρων μυαλων και των σωστων ανθρωπων, ε?)

patsiouri είπε...

Χα χα χα!
Μου θυμίζει αυτό που μου έλεγε ο πατέρας μου, κάποτε που όποιον ήταν από 40 και πάνω τον θεωρούσαν...τρίτη ηλικία!
Διάβαζες λοιπόν στις εφημερίδες: "Πενηνταπεντάχρονος γέροντας άφησε την τελευταία του πνοή στο..."

Ε ρε γλέντια!!!!

patsiouri είπε...

Εμένα μου είχε πει μια τσιγγάνα ότι μ'εχουν καταραστεί και θα πεθάνω πριν τα τριάντα και..ήθελε λεφτά να μου λύσει τα μάγια!

ολα θα πανε καλα... είπε...

κάθε φορά που έρχομαι ευχαριστιέμαι τις αναρτήσεις σου,είναι όλες μία και μία!
Μην πιστεύεις τον Κινέζο,στο είπαν κι άλλοι!Ειλικρινά,δε δίνω σημασία σε αυτά.Δώσε όμως σημασία σε άλλα,όπως σε κείνο το τσιγάρο που είπες και στην ταλαιπωρημένη σου φωνή...Κάνε ό,τι μπορείς τελοσπάντων,με αυτό το πράγμα που μόνο κακό κάνει και το ξέρεις βέβαια.
Έχω απορίες(αλήθεια!):αγόρασα πρόσφατα δύο λεβάντες,δύο είδη:η μία έχει μόνο φυλλαράκια που το χρώμα τους είναι αχνό πράσινο με ασημί θα έλεγα.Πάνε πολύ καλά αυτές.Πήρα και από τις άλλες,με το στέλεχος,το κοτσάνι το πράσινο εννοώ,και που το τελείωμά τους έχει αυτό το γνωστό λιλά-μωβ χρώμα.Αυτές δεν άντεξαν στη γλάστρα και μαράθηκαν.Τι στραβό έγινε;Δεν έκανα κάτι διαφορετικό σε σχέση με τις άλλες.
Δεύτερον:τι ήχο βγάζουν οι φλώροι;Πώς είναι το φτέρωμά τους;

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι να έχουμε,σε φιλώ πολύ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

exifthalmi : Είναι προνόμιο κάποιων που η ζωή τους δεν υπήρξε στρωμένη με ροδοπέταλα.
Είναι προνόμιο κάποιων που δεν θεώρησαν την ευτυχία δεδομένη.
Είναι προνόμιο κάποιων που επίσης μπόρεσαν κάποτε να συνειδητοποιήσουν πόσο εύθραυστη είναι η ευτυχία, για να την αφήνουν να περνάει απαρατήρητη.
Τέλος, είναι προνόμιο κάποιων που ωριμάζοντας, αντιληφθήκαν επιτέλους, πως οι χαρές κι' οι λύπες είναι εξίσου μοιρασμένες στο τραπέζι της ζωής....
Μένει σ' εμάς να "ξεκολλήσουμε" απο τις πικρές γεύσεις και να δοκιμάσουμε καινούργια, νόστιμα πιάτα...
Τελικά, πιστεύω, πως το "κλειδί", πάντα βρίσκεται εκεί που λείπει ο αρρωστημένος φόβος για το άγνωστο και για το μή συνηθισμένο...
Αυτά για τώρα.
Για τις επόμενες συνεδρίες θα ζητήσω λεφτά, ντάξ; :))
Φιλί!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Patsiouri : Οέα η τσιγγάνα! Μάλλον της λείπανε πολλά!
Οσο για το μάκρος της ζωής, έχω κι' εγώ την άποψη του Κομφούκιου: "Καλύτερα να ζήσω 10 χρόνια σαν τίγρις, παρά 100 χρόνια σαν πρόβατο"...
Μεγάλη αλήθεια!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ολα θα πάνε καλά: Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
Οι λεβάντες με το λίγο "σγουρό" φύλλωμα, οι πρώτες που αναφέρεις, είναι πολύ πιό ανθεκτικές απο τίς άλλες. Εγώ έχω κι' απ' τις δύο. Το δεύτερο είδος, μου ξεράθηκε μιά φορά. Το πιθανότερο είναι ότι τούς έριχνες πολύ νερό. Η λεβάντα είναι ξηροθερμικό φυτό και δεν χρειάζεται πολύ νερό, ειδικά άν είναι φυτεμένη σε γλάστρα. Θέλει ήλιο και λίγο νερό. Επίσης, ή λεβάντα ξεφαντώνει, μόνο μέσα στο χώμα. Τουλάχιστον άν έχεις ζαρντινιέρα, καλύτερα να την βάλεις εκεί. Και χρειάζεται τον ήλιο.
Οσον αφορά τα φλώρια τώρα, είναι λίγο μεγαλύτερα απ' τα σπουργίτια σε μέγεθος, έχουν χρώμα σκούρο καφέ και λίγο αχνό πορτοκαλί στον λαιμό τους. Κελαϊδάνε υπέροχα! Θυμίζουν λίγο τα γαρδέλια (καρδερίνες), άλλά δεν έχουν τόσο "σγουρό" κελάϊδισμα... Τα πουλάνε σε μαγαζιά με ωδικά πτηνά. Εγώ, προτιμώ να τ' απολαμβάνω ελεύθερα...
Γύρισες κιόλας απο διακοπές; Η δεν έχεις φύγει ακόμα;
Πολλά φιλιά γλυκειά μου!

Ανώνυμος είπε...

μενω στη φραση σου ''..Τελικά, πιστεύω, πως το "κλειδί", πάντα βρίσκεται εκεί που λείπει ο αρρωστημένος φόβος για το άγνωστο και για το μή συνηθισμένο...''.
Αληθινη η φραση αυτη περα για περα.....

------ είπε...

Θάλεια μου γλυκια σου θυμίζω ότι το κινέζικο αλφάβητο έχει 47.000 γράμματα!!!!!Κανε την αναγωγή και θα δεις για ποιο λόγο ήταν μεσ` τη χαρά ο Κινέζος!!!!!
Εννοείται πως ειναι τέλειο και το διαβάζω το βράδυ!!!
Σε φιλώ χρυσο μου

ολα θα πανε καλα... είπε...

@βιολιστής στη στέγη:

Λοιπόν,βρήκα την αιτία!Η ζαρντινιέρα μέσα στην οποία τις είχα βάλει δεν είχε ανοιγμένες τις 2 τρυπούλες,το διαπίστωσα μετά,με αποτέλεσμα να λιμνάζει το νερό και να μην έχει από πού να βγει,να στραγγίξει.Τις πότιζα και αρκετά και να τα αποτελέσματα...
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ πάντως για τις πληροφορίες που μου έδωσες!Ναι,΄κι εγώ προτιμώ τα πουλάκια ελεύθερα,στα δέντρα κι όχι φυλακισμένα στα κλουβιά.Γύρισα,αλλά ελπίζω σε κάποια Σαββατοκύριακα ακόμα,μες στο καλοκαίρι.
Σε φιλώ!

Ανώνυμος είπε...

Α! αποφάσισες να γράψεις επιτέλους;
Στο μεταξύ πετάχτηκα για κάνα καρπούζι με μπάνιο πριν και μετά …
Ωραία που είναι στη Μυτιλήνη!!!!

Γ.

leondokardos είπε...

Σου εύχομαι πολλά "ξεδιάντροπα, απολαυστικά καλοκαίρια" και "χειμώνες να σε ταξιδεύουν στα νησιά των ονείρων σου".
Τέλος πάντων, ο,τι ποθείς για πολλά πολλά χρόνια, αφου έτσι λέει ο Κινέζις σου.!!

marianaonice είπε...

Χίλια χρόνια να ζήσεις Βιολίστριά μου!!!
Και ασε τους Κινέζους στην άκρη!!
Τι ξέρουν αυτοί από αληθινά καλοκαίρια με γαλάζιες θάλασσες και χρυσαφιούς ήλιους??
Δεν θα γεράσουμε ποτέ εμείς!!!
Δεν γερνάνε οι νεανικές ψυχές!!
συνέχισε τους κοιλιακούς και το 1 χιλιόμετρο κολύμπι!
Και εγώ μαζί σου!! Και συνεχίζω και το ποδήλατό μου!!!!
Φιλιά πολλά!!
:)))

ΕΥΟΙ! είπε...

62 καλοκαίρια
όλα χωρούν σε μια στιγμή λιακάδας!
θα την αντάλλασσες ποτέ
με άλλα 62?
...

DaisyCrazy είπε...

φοβερό ποστ!

κι εγώ τώρα τελευταία ερωτεύτηκα τα καλοκαίρια. παλιά νόμιζα ότι τα μισώ.. είναι μια σχέση πάθους προφανώς :)

εύχομαι όλα τα καλοκαίρια σου να’ναι απολαυστικά και ξεδιάντροπα κι όπως ακριβώς τα θες!

Ανώνυμος είπε...

άσχετο:
… στο μεταξύ … το περασμένο Σάββατο στην Ύδρα ήμασταν 3 κι ο κούκος.
Απ’ ότι έμαθα τα Σ/Κ οι Υδραίοι ανέβαζαν τις τιμές κατά 25-30% στα πάντα.
Πως είπατε; Θα έρθετε για w/end στην Ύδρα; Θα σας πάρουμε τα σώβρακα .. είπαν οι ντόπιοι … αλλά δεν τους έκατσε και πήραν κάτι άλλο …..

Γ.

Ανώνυμος είπε...

άσχετο:
… στο μεταξύ … το περασμένο Σάββατο στην Ύδρα ήμασταν 3 κι ο κούκος.
Απ’ ότι έμαθα τα Σ/Κ οι Υδραίοι ανέβαζαν τις τιμές κατά 25-30% στα πάντα.
Πως είπατε; Θα έρθετε για w/end στην Ύδρα; Θα σας πάρουμε τα σώβρακα .. είπαν οι ντόπιοι … αλλά δεν τους έκατσε και πήραν κάτι άλλο …..

Γ.