11 Οκτ 2009

Τ΄απλά.


Θέλω να γράψω για τ' απλό, απόψε. Να ξεχάσω τίς λέξεις και να καταθέσω νοήματα μουγγά. Και ν' αστράφτουν απ'αλήθεια και απλότητα. 
Ανεπίδεκτος μαθήσεως ο νούς, χάνονται τ' απλά του κόσμου μέσα στα ελικοειδή του μονοπάτια. Μπαίνουν τα χρώματα  στη μέση και οι σκέψεις παραπλανούνται κι' ύστερα περιπλανιούνται. Ανόητες προσπάθειες αφαίρεσης, καταλήγουν πάντα στο ίδιο σημείο. Ο λόγος γίνεται αντίλογος, γυρνάει και δαγκώνει την ουρά του, άμυνα και επίθεση μαζί, καταλήγει ένα κουβάρι πρίν πεθάνει, δεν βρίσκεται το απλό στον κύκλο, ο κύκλος είναι περίπλοκο σχήμα, στίς κοίλες επιφάνειες δεν υπάρχει ούτε τέλος, ούτε αρχή.
Πόσο απερίγραπτα δύσκολο είναι να γράψω για τ' απλό... Να κάνω τα μάτια μου σχισμές, χάνονται έτσι τα περιττά, το βλέμμα εστιάζει σ' ότι πραγματικά υπάρχει. Να γεμίσω πέντε σελίδες λέξεις και με τα μάτια μου σχισμές ν' απομονώσω τρείς προτάσεις που να μπορούν να τις συλλαβίσουν μωρά παιδιά.
Ν'απαριθμήσω τ' απλά εκατό φορές, να μάθω να μη τα ξεχνάω. Ν' αποκωδικοποιήσω τα νεύματα των ματιών και τα πρωτόγονα αγγίγματα. Να πετάξω στα σκουπίδια όλα τα διφορούμενα και τα υπερθετικά.
Να ανακαλύψω όλες τις μουσικές του κόσμου μές στο "ντο"και στο λευκό να βλέπω χρώματα.Να γυρίσω χίλιες στροφές γύρω απ' τον αξονά μου, να ξετυλίγονται ένα-ένα τα "επιπλέον", να χάνονται μές στη φυγόκεντρο τα λόγια, έναν αιώνα λόγια κυοφορώ μές στο μυαλό μου, τις σημασίες μόνο να κρατήσω και στην ουσία των πραγμάτων να με ταξιδεύω.
Αδύνατον να γράψω για τ' απλό! Ολα τ' απλά που έχω εύκαιρα, χοροπηδούν ξεδιάντροπα κι' αρνούνται να γίνουν λέξεις...Δεν χωράνε. Γλιστρούν στα πλήκτρα οι Κυριακάτικες φθινοπωρινές λιακάδες, τα χιλιοειπωμένα "σ'αγαπώ" όλου του κόσμου, ένα ζευγάρι μάτια παιδικά, ένα χαλί απο φύλλα, μιά χούφτα φρέσκα καρύδια, η "Σονάτα υπο το σεληνόφως", δυό ζωγραφισμένα βότσαλα, τα παραμορφωμένα χέρια των γερόντων, ένα ποτήρι γιοματάρι, ο ύπνος των μωρών, οι ψάθινες καρέκλες καφενείων.
Με περιπαίζουν και δραπετεύουν...
Προλαβαίνω στον αέρα ένα χαμόγελο. Πάτάω το enter και το φυλακίζω....

Κι' ότι γίνει...

58 σχόλια:

Roadartist είπε...

Αν ξέραμε να ζούμε απλά και να κηνυγάμε τα απλά, πολλά πράγματα από αυτά που ζούμε, η ποιότητα όλης της ζωής μας θα ήταν εντελώς διαφορετική..

ο αποτέτοιος είπε...

μπορείτε λοιπόν ακόμη να πιάνετε χαμόγελα στον αέρα;

:))

Nikos Lioliopoulos είπε...

Απλά...όμορφο.

b|a|s|n\i/a είπε...

και αυτό που έγινε είναι πως και πώς ζωγράφισες τόσες εικόνες που πέρασαν σαν χαμόγελο μπροστά από το βλέμμα του μυαλού. αφήνοντας να δραπετεύει μία υγρασία από το βλέμμα του προσώπου. έτσι απλά.
(το una noche mas και το la allergia που ακολουθεί είναι των ίδιων; και ποιων; :))

leondokardos είπε...

Κιόμως, πόση ομορφιά έχουν τα απλά.Τα απλά στις σκέψεις μας, στις επιδιώξεις μας,στη ζωή μας...

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

πρωτόγονα αγγίγματα

όταν ανακαλυφτεί η βιολογία αυτών, και της ηδονής τους, ίσως πια τα πράγματα να μην ειναι τόσο απλά αγαπητή.

Δεν ξέρω κάτι απλό.


Μπορεί να έχω τη ψευδαίσθηση μερικές φορές ότι ειναι απλό το αεράκι πχ

αλλά είναι?

εν τέλει?

aKanonisti είπε...

Το πιο δύσκολο σχήμα... είναι το μίνιμαλ....γιατί πρέπει να αφαιρέσει τα στολίδια και να σταθεί γυμνό στο μάτι...
Ελα όμως που το μάτι πρέπει να μάθει να διαβάζει ξανά το απλό... γιατί τόσα χρόνια από φόβο εκπαιδεύεται...

Talisker είπε...

Μα αφου τα χουμε πει Βιολιστη μου

τα απλα

ειναι τα πιο συνθετα!!

στα απλα
τα θαμματα ...

σωπαινεις!:)

(αν κι αυτο δεν το θελω προσωπικα γιατι μου αρεσει το μεταλλο του ηχου σου..πολυ!)

anima είπε...

..κι εδώ είναι η μαγεία
και το ταξίδι

σε ό,τι απλό
και γι΄αυτό αγαπημένο

θησαυρός πολύτιμος
και καλά φυλαγμένος..

φιλί καληνύχτας

logia είπε...

τελικά το απλό είναι πιο δύσκολο απ' το περίπλοκο;

καλό βράδυ

jacki είπε...

Τα ταπεινά και τα απλά και τα συνηθισμένα..
Τελικά αυτά είναι τα πιο όμορφα.. και όλη η μαγκιά και η ευτυχία της ζωής εκεί κρύβεται..

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΘΑ... ΚΛΕΨΩ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ, ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ:

ΑΠΛΑ... ΟΜΟΡΦΟ!

ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ Μ' ΕΒΑΛΕΣ ΣΤΑ ΛΙΝΚΣ ΣΟΥ.

ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΩ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΜΕ ΤΟΝ... ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑ ΧΑΛΚΙΑ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ!

http://phantom17.blogspot.com/2009/10/live.html

quartier libre είπε...

@
υπέροχα πράγματα !
υπέροχα !

:)

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

δοκιμή

βιολιστης στη στεγη είπε...

Roadartist: Δεν χρειάζεται να τα κυνηγήσουμε...
Μας κυνηγούν αυτά, μόνο που συχνά δεν τα βλέπουμε! :)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Αποτέτοιος: Δεν το καταφέρνω πάντα...
Εξασκούμαι όμως, τουλάχιστον! :)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Νίκος Λιολιόπουλος: Απλά...
Ευχαριστώ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

b/a/s/n/i/a: Παντού υπάρχουν οι εικόνες...
Δύσκολο πολύ να τις ξεχωρίσεις, ανάμεσα στις καρικατούρες...
Κάτι σαν ολόγραμμα...
(Jasmin Levy και στα δύο, Βασίλη...)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Leontokardos: Ομορφα για ένα λόγο...
Είναι και αφοπλιστικά αληθινά...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Φλεγόμενος: Είναι εντέλει;
Οι αισθήσεις σου ξέρουν. Ισως, γιατί δεν σκαμπάζουν γρί απο βιολογία...
(Αλήθεια, πώς και ξέχασα το αεράκι;) :)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Akanonisti: Κι' αυτό που φοβάται το μυαλό, ίσως τελικά να είναι η γυμνή αλήθεια του απλού, Ακανόνιστή μου...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Talisker: Κάποτε, θα μάθει αυτό το βιολί πότε πρέπει να σωπαίνει...
Η, να παίζει μόνο παιδικά τραγουδάκια...
Μικρή μου Σάλλυ...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Anima : Ναι! Κάτι σαν τους στίχους σου...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Logia : Ετσι νομίζω.
Επειδή κρύβεται μέσα στο περίπλοκο...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Jacki : "Τα ταπεινά, τ' απλά, τα συνηθισμένα"...
Και τα δεδομένα, θα συμπληρώσω...
Και τα δωρεάν μοιρασμένα, ίσως...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Παντοτινός Ταξιδευτής: Εγώ, σ' ευχαριστώ!
Και για τα λόγια...
Και για το ψάξιμο...

βιολιστης στη στεγη είπε...

quartier libre: Μάτια ανοιχτά, λοιπόν!
Για να τ' ανακαλύπτουμε...:)

Unknown είπε...

Ίσως γιατί τ' απλά είναι πιό πολύπλοκα απ' τα πολύπλοκα...

ξωτικό είπε...

ολυμπιακό άθλημα ώρες ώρες ένα απλό χαμόγελο.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!
Ετσι απλά....γιατί επιδέξια και περίπλοκα δεν ξέρω να μιλάω

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

βιολιστης στη στεγη είπε...

Καμηλιέρης: Είναι! Αλλά, γιατί;

Τάσος είπε...

Απλά, όμορφο.. από τον όμορφο εσωτερικό σου κόσμο..
Καλό σου απόγευμα.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ξωτικό : Και τόσο πολύτιμο, όταν μας συναντάει...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Φύρδην-μίγδην: Και ποτέ να μην αλλάξεις τον τρόπο που μιλάς...
Ούτε τον τρόπο που ζείς...
Γλαρένια μου....

faraona είπε...

Ολα τα πράγματα στη ζωή ειναι απλά(προσοχή οχι απλοϊκά),το απλό ομως ειναι δύσκολο.


δια χειρός Φαραώνας!

demetrat είπε...

έλα να δεις ένα απλό πράμμα που βρήκα!
:)
δ

βιολιστης στη στεγη είπε...

Τάσος : Aπο την κρυμμένη ομορφιά του εξωτερικού μας κόσμου, αετέ μου...
Απο κεί...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Φαραώνα : Ετσι ακριβώς είναι...
Θα ήθελα πολύ, αντί να γράψω μιά ανάρτηση, να έβαζα στο μπλόγκ μου, μιά ταινία της οποίας το μήνυμα, στο τέλος έχει να κάνει με την αξία του απλού στην ζωή μας...
Λέγεται "Υψηλή Νοημοσύνη", άξίζει να την δείς... (Wit είναι ο αγγλικός τίτλος και πρωταγωνιστεί η καταπληκτική Εμμα Τόμσον)...
Καλό βράδυ, Αναστασία μου...

σταγόνα είπε...

Eντελώς απλά είναι όλα..
Εμείς τα έχουμε μπλέξει κι έχουμε μπλεχτεί..
κι όμως εκεί στο απλό κρύβεται η ομορφια αλλά
μόνο ένα έμπειρο μάτι μπορεί να την ξεχωρίσει..
είναι δύσκολη τελικά η ομορφιά της απλότητας..
όμορφα γράφεις..

βιολιστης στη στεγη είπε...

Demetrat : Το είδα και με πήραν τα ζουμιά!
Δηλαδή, όταν έρθεις, τί θα γίνει; Θ' αραδιάσουμε κουβάδες;

demetrat είπε...

όχι ρε, απλώς ,θα θυμηθούμε σαν απλές κοπέλλες ,τα απλά πράμματα της απλής ζωής μας..
:)

δ

mamma είπε...

Το απλό είναι το ζητούμενο. Το απλό και καθαρό...
και που όλο ξεφεύγει το άτιμο. Μάλλον φταίει που είναι μικρό και χωράει από τα κενά μας.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Σταγόνα : Ισως όχι έμπειρο μάτι...
Απλά, χορτασμένο, Σταγόνα μου!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Mamma : Επομένως, ή το μεγαλώνουμε, ή, μικραίνουμε τα κενά μας, έ;

σταγόνα είπε...

έμπειρο-χορτασμένο.. αυτό ακριβώς ειχα κατα νου βιολιστή μου.. αλλά πέρα απο αυτό πρέπει κιόλας να "τό χεις"
Κάποιες ψυχές είναι πιο εξελιγμένες και αντιλαμβάνονται περισσότερα απο άλλες.. εκείνες είναι χορτασμένες απο άλλες προηγούμενες ζωές..
την καλησπέρα μου

ΕΥΟΙ! είπε...

η απλή περιεκτικότητα
στην ποίηση haiku
...κρύωσε κι ο καιρός, μαζευτήκαμε
ας ξεφουρνίσουμε αλογόκριτα
τα καλοκαιριάτικά μας...
:)

scarface είπε...

Είδα φως και μπήκα.

Κερνάς καφέ?

βιολιστης στη στεγη είπε...

Σταγόνα: Μπορεί νάναι κι' έτσι... Παρ' όλο που ο Ελύτης λέει πως "δεύτερη ζωή δεν έχει"...:)
Καλό σου βράδυ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ευοί : Στο σεντούκι το καλοκαίρι, για τούς επόμενους 6 μήνες...
Τώρα κεντάμε φθινοπωρινές εικόνες και προσδοκούμε ένα χειμώνα καθαρόαιμο.
Καλό ΣΚ, να έχεις!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Scarface: Και βέβαια! Μόνο μετά τη Κυριακή, για να κανονίσω άν θα είναι γλυκός ή θεόπικρος, της παρηγοριάς...:))

ολα θα πανε καλα... είπε...

"μέσα στα απλά είν'τα ωραία...".Αλλά δεν έχουμε πάντα τον καιρό ή τα μάτια για να τα δούμε.Δεν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.Ευτυχώς που πρόλαβες και έπιασες εσύ το χαμόγελο.Έχω όμως την εντύπωση πως εσύ όλα τα απλά τα βλέπεις,δεν ανησυχώ για σένα θέλω να πω!
Καλή σου μέρα!

Unknown είπε...

γεια σου αγαπημένη μου. αισθάνομαι να ανασαίνω εδώ...απλά...όμορφα...με ανακούφιση...

γιατί μ' αρέσει η ομορφιά των αισθήσεων...

:)

φιλιά βρόχινα...

marianaonice είπε...

Τα απλά μα τόσο όμορφα...

:))

βιολιστης στη στεγη είπε...

Μη νομίζεις, πως "όλα απλά τα βλέπω", πάντοτε... Κάποιες φορές, "χάνω" για τα καλά τον δρόμο... Τότε, προσπαθώ, να μου θυμιζω πως οι λύσεις, συνήθως, στα απλά βρίσκονται...
Καλη μέρα νάχεις!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Νεράϊδα της βροχής: Μα και οι αισθήσεις μας, όταν λειτουργούν μακριά απο πολύπλοκες αναλύσεις και προβληματισμούς, έτσι απλά και λίγο πρωτόγονα, χορταστικές δεν γίνονται;
:)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Mariannaonice: Καλημέρα! Ετσι...απλά!
:)

κοκκινο μηλο είπε...

Μαρεσε..... οφου να δεις αληθεια μ'αρεσε...
πολυ ααα
και καλος σε βρήκα...
αμαρτωλά φιλάκια και σε εσένα.

patsiouri είπε...

Σωστή η ακανόνιστη..
Ο μινιμαλισμός θα έπρεπε να εξελιχθεί σε θρησκεία.
Τι όμορφα θα ήταν όλα τότε...