Βλέπω μόνο ένα λευκό πλαίσιο. Μόνο. Είμαι καλά; Τι φταίει; Η ζέστη; Η κούραση; Τα λόγια του παπά ή υψοφοβία που έχω εδώ στη στέγη;; Γιατί βλέπω μόνο ένα λευκό πλαίσιο;; Ε;;
Cinderella: Ο Θανάσης φταίει! Confused: Ευχαριστώ για τη πρόσκληση θαλασσομπερδεμένη μου. Απάντησα στο μπλογκ σου. Ακανόνιστη: Τήν οποία λογική, ουδέποτε διαθέταμε (ευτυχώς)!
Καλώς σε βρήκα κι εγώ στο δικό σου χώρο. Που είναι εξίσου όμορφος, αφού τελικά η αισθητική της ψυχής δεν λαθεύει. Τα λεφτά μου όλα δίνω γι αυτά που θέλω να ζήσω... Τέλειο το τραγούδι , τέλεια και η τραγουδιστρία. Φιλιά , καλό απόγευμα.
"Συγγνώμη" η πιο δύσκολη λέξη
-
*"Συγγνώμη" η πιο δύσκολη λέξη*
*Το 18ο αιώνα ο Αγγλος ποιητής Alexander Pope έλεγε ότι *
*«Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς θεϊκό»....
ΑΧ ΒΡΕ ΑΝΝΑ!…
-
-Αχ βρε Άννα!… Αυτό το «Αχ βρε Άννα», ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει από
φίλους και γενικά δικούς μου ανθρώπους, στην ζωή μου?… Αυτό το «Αχ βρε
Άννα», τ...
ΤΕΜΠΗ. Η ντροπή, έχει φύγει απ' τη χώρα.
-
Τους απεχθάνομαι απ’ τα βάθη της καρδιάς μου. Δεν τους μισώ, τους
απεχθάνομαι, τους σιχαίνομαι. Όλους όσους έφταιξαν 20 χρόνια τώρα. Όλους
όσους πέρασαν,...
Καλή Χρονιά! Καλωσόρισες 2023!!
-
Προχθές ήρθε το νέο μου ημερολόγιο με ταχυμεταφορέα. Εχω τις παραξενιές μου
με τα ημερολόγια. Τα διαλέγω με προσοχή γιατί με συντροφεύουν όλο το
χρόνο. ...
Πεζός
-
Όταν, λέει, την είδε μετά από καιρό στο αεροδρόμιο, ήταν μία απλή γυναίκα
που κουβαλούσε μαζί της ένα μικρό παιδί. Μία ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους
που ...
Η χούντα (τότε, στη ζωή μου)
-
στη δική μου ζωή χούντα σήμαινε:
*"στο περιγιάααλι το κρυφό.."*
*"σσσττ! τρελλάθηκες;"*
ατέλειωτες αγορεύσεις στα σχολικά προαύλια
ατέλειωτα "επίκαιρα"...
Ιστορίες Ημερολογίου
-
*Να μαι και πάλι εδώ! Ένας χρόνος πέρασε περίπου από την τελευταία
ανάρτηση. Ένας χρόνος στον οποίον όλα άλλαξαν, καθώς ζούμε πραγματικά
πρωτόγνωρες κατα...
Τελευταία Πράξη
-
«Κι αν σου έλεγα πως είμαι ερωτευμένη μαζί σου από την πρώτη μέρα που σε
είδα, πως τρέμω κάθε φορά που σε βλέπω μήπως το καταλάβεις και φύγεις
μακριά, πω...
διάδρομος μπασνί
-
*διάδρομος ένας / και δυο / και τρεις σαν αδύνατον φυγείν σου έχω πει για
τον κάτω / και για να θυμηθείς πήγαινε χομ κόλορς άλμπουμ φώτος εκεί είναι
όλ...
Έλλην αγάπη μου
-
Έλλην αγάπη μου, έχασα το μαγικό συγγραφικό μου οίστρο. Θαρρώ πως τον
ξέχασα κάπου ανάμεσα στα οικονομικά προβλήματα και την ρουτίνα, τον έθαψα
κάπου εκ...
Καλό ταξίδι Αυτοκράτωρ
-
Πάνε πάνω από δέκα χρόνια. Έχουμε χάσει το μέτρημα. Ξεκινήσαμε όταν o
blogger ήταν σε εμβρυικό στάδιο. Ταξιδέψαμε μαζί σε ιδέες, γνώμες, απόψεις
και πολιτι...
επέστρεφε
-
Σήμερα έκανα εθιμοτυπική επίσκεψη στο μπλόγκ μου μετά από πολλούς μήνες.
Ιστομέτρησα πεντέξι αναρτήσεις και ξαναδιάβασα τα σχόλια. Θυμήθηκα το φίλο
που έφυ...
Εμείς...
-
Εμείς παντρευόμαστε κάθε νύχτα*...*
όσες και οι επιστροφές του ήλιου*.*
Εγώ δεν θέλω να σου δώσω έναν γιο*,*
την αγνότητά μου θέλω να σου δώσω*,*
και κάθε ...
Η συνεχής διαπραγμάτευση μου κάνει καλό
-
Αρχίζω να μαθαίνω πως είναι πραγματικά η ζωή.
Μέχρι χτες, ζούσα λάθος, το καταλαβαίνω τώρα και συγνώμη σας ζητώ. Κυρίως
όμως ζητώ συγνώμη από το Σύμπαν το ί...
Τα μπιζέλια του Σταλινισμού
-
«Οι σπόροι δεν θα συμπεριφέρονται ανταγωνιστικά στην απορρόφηση των πόρων
αλλά θα συνεργάζονται σαν τους εργάτες που ανήκουν στην ίδια τάξη». Ο
Πατερούλης ...
Πρωινό ξύπνημα
-
*Ακολουθεί ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το διήγημα μου, "Πρωινό ξύπνημα"
που δημοσιεύτηκε στον ΚΕΔΡΟ στη συλλογή "Μαθαίνοντας ποδήλατο". Το πλήρες
κεί...
Πολύ χάρηκε που τον ξαναείδε
-
*Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν «ένας κρόκος αβγού, χτυπημένος
με γούστερσως». Γύρισα πλευρό. Μάλλον ήπια πάλι πολύ χτες βράδυ. Τα πόδια
...
-Αντε γειά!
-
*O αργός και βαριεστημένος Αύγουστος μας παράτησε επιτέλους, ο Σεπτέμβρης
πέρασε απολύτως αδιάφορος, (άντε γειά, του χρόνου πάλι) και το εδώ βασίλειο
υποδ...
Cause love's such an old fashioned word
-
*"Αυτή η πίεση είναι που σπρώχνει τις πόλεις μέσα στον βούρκο, τις
οικογένειες στον χωρισμό και τους ανθρώπους στους δρόμους. *
*Πίεση γιατί είσαι άνθρωπος,...
Το παντοτινό τείχος
-
Πρέπει να μου άρεσε το “The Wall” των Pink Floyd από τη μέρα που γεννήθηκα.
Δεν εξηγείται αλλιώς. Ένα άλμπουμ θρύλος, ορόσημο στην ιστορία της
παγκόσμιας μ...
the final waltz
-
ο χρόνος τα δίνει και τα παίρνει όλα. κάθε στιγμή. μας πιάνει από τον ώμο,
χαμογελάει τρυφερά, μας χαϊδεύει τα μαλλιά και φεύγει. για αλλού. και όμως
νιώ...
Η κουβέντα.
-
*Α* *νεπαισθήτως αισιόδοξα , *
*μας βρήκε η αυγή να συζητάμε,*
*συναισθηματικούς συμβιβασμούς σε πλήρη ταύτιση *
*μ ' ένα παραλυμένο νεύρο να αποφαίνεται...
ashes to ashes and dust to dust (2)
-
Η *Ισλανδία*, ως γνωστόν,
αποφάσισε με δημοψήφισμα να μην πληρώσει τα χρέη της.
Τιμωρήθηκε βέβαια γι΄αυτό αλλά να που παίρνει την εκδίκησή της.
Το ηφαίστει...
ιερή
-
ιερή μου αδάμαστη
εύχομαι να ήταν πάντα
λιόγερμα
δίχως σκιές
να τρέχω στ' αχείλι
των βουνών
με τ' άλογα
μαλλιά μου που ανέμισαν
σαν άγιες δορκάδες
σκέψεων στ...
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ......
-
Αντιγράφω από spyros1000.blogspot.com
Σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση νοσηλεύεται στο «Ιπποκράτειο» νοσοκομείο
της Θεσσαλονίκης, το βρέφος, ηλικίας μόλι...
7 σχόλια:
Έχεις μια πρόσκληση :)
Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια ζημιά
που θα κάνει άνω κάτω την λογική σου :-))))
Aυτά είναι.....
Βλέπω μόνο ένα λευκό πλαίσιο. Μόνο. Είμαι καλά; Τι φταίει; Η ζέστη; Η κούραση; Τα λόγια του παπά ή υψοφοβία που έχω εδώ στη στέγη;;
Γιατί βλέπω μόνο ένα λευκό πλαίσιο;; Ε;;
Cinderella: Ο Θανάσης φταίει!
Confused: Ευχαριστώ για τη πρόσκληση θαλασσομπερδεμένη μου. Απάντησα στο μπλογκ σου.
Ακανόνιστη: Τήν οποία λογική, ουδέποτε διαθέταμε (ευτυχώς)!
:)
xaroula
Καλώς σε βρήκα κι εγώ στο δικό σου χώρο. Που είναι εξίσου όμορφος, αφού τελικά η αισθητική της ψυχής δεν λαθεύει. Τα λεφτά μου όλα δίνω γι αυτά που θέλω να ζήσω...
Τέλειο το τραγούδι , τέλεια και η τραγουδιστρία.
Φιλιά , καλό απόγευμα.
Μπράβο στην Ακανόνιστη, τον καλύτερο στίχο πέτυχε!
Δημοσίευση σχολίου