1 Αυγ 2008

O Αρης κυνηγάει τ'όνειρό του...







Ο Αρης...



Παιδί λιγομίλητο, κλειστό, μ'ένα πρόσωπο όλο χαμόγελο, μα ένα χαμόγελο που ερχόταν απ'αλλού. Απο κάπου, που μόνο αυτός ήξερε.



Ο Αρης...



Στα 10 του, το παράπονο της δασκάλας, πάντα το ίδιο: "Είναι πανέξυπνος, αλλά δεν παρακολουθεί. Συνέχεια ζωγραφίζει."



Ο Αρης...



Στα 11 του, οι ακροσελίδες των βιβλίων του σχημάτιζαν κινούμενα σχέδια. Αλλά πραγματικά κινούμενα! Ανθρωπάκια που καθώς τις ξεφύλλιζες, τα έβλεπες να ξεδιπλώνουν το βηματισμό τους και σιγά-σιγά να τρέχουν!



Ο Αρης...



Στα 12 του, το σχολείο του έκανε έκθεση με τις ζωγραφιές των παιδιών που τέλειωναν το δημοτικό, και είχε διαθέσει μιά αίθουσα ξεχωριστή, μόνο για τις ζωγραφιές του Αρη! Δεινόσαυροι και τερατάκια βγαλμένα απο την φαντασία του, σκαρφαλωμένα στούς τοίχους της σχολικής αίθουσας, και με μιά τόση δα μικρή υπογραφή, κάτω δεξιά: Α.Κ.



Στα 13 του, κάποια Χριστούγεννα, έστησε κάτω απ'το δέντρο, το δώρο του: Ενα χέρι, μιά παλάμη, πιστό αντίγραφο του χεριού του, χρωματισμένο τόσο πιστά, που έμοιαζε αληθινό, με τις φλέβες, τα νύχια, τους κόμπους των δαχτύλων κατάλληλα σκιασμένους με χρώμα, φτιαγμένο απο πηλό, και ψημένο στο φούρνο του σπιτιού!



Απο τα 13 του ο Αρης κυνήγαγε τ'όνειρό του, παίζοντας, θυμώνοντας, αντιδρώντας, σιωπώντας, γελώντας.



Το κυνήγαγε με τον εντελώς δικό του τρόπο, ακολουθώντας πάντοτε τα μονοπάτια της φαντασίας του, μην αμφισβιτώντας ποτέ την ορθότητα του ενστίνκτου του, διαφυλάττοντάς το απο τη κριτική των πολλών, κλείνοντας σχεδόν τ'αυτιά του στα οποιαδήποτε επαινετικά ή απαξιωτικά σχόλια, και ταξίδευε μονάχος του, αυτός και η κιθάρα του, σ'αυτό το "κάπου", τη πηγή του τεράστιου χαμόγελού του, που μόνο αυτός γνώριζε και αναγνώριζε.



Απο τα 16 του και μετά, τα "τέρατα" του μυαλού του, άρχισαν να παίρνουν μορφή απ'τα χέρια του.



Ενα παιδί, που ποτέ δεν στάθηκε ικανό να συγκεντρώσει τη προσοχή του πάνω απο δύο λεπτά στο ίδιο πράγμα (εκτός απο τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τα θρίλερ, και τη μυστική ζωή των εντόμων), αυτό το παιδί, "έλειωνε" κανονικά πάνω σε μιά καρέκλα, μπροστά σ'ένα γραφείο, κι'ακούγοντας δυνατά heavy metal και hard rock, καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, σκάλιζε με βελόνες του ραψίματος, κατσαβίδια και μικρά αυτοσχέδια καλέμια, άλλοτε ανθρώπινα κεφάλια, άλλοτε ζώα της προϊστορικής περιόδου, κι'άλλοτε φιγούρες απο κόμικς και ταινίες τρόμου.



Αν του μιλούσες την ώρα που δούλευε, δεν είχε επαφή.



Πολλές φορές τελειώνοντας ένα "γλυπτό", τέλειο κατα γενική ομολογία, το κατάστρεφε, γιατί διαπίστωνε, όπως έλεγε, ότι" δεν είχε πετύχει όπως έπρεπε την σύσπαση των μυών, στην κραυγή, ή στο γέλιο".



Αυτός, που με τα βιβλία ουδέποτε τα πήγαινε καλά, είχε δημιουργήσει λίστα απο βιβλιογραφία σχετική με τα εργαλεία που είναι καταλληλότερα για γλυπτική, τα υλικά που συνήθως χρησιμοποιούνται σ'αυτού του είδους τις κατασκευές, και τίς δουλειές των διάφορων καταξιωμένων στο τομέα αυτό καλλιτεχνών, στο χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.



Αυτός, που δίσταζε ακόμα και να απευθύνει τον λόγο σε γνωστούς κι'αγνώστους, έστελνε γράμματα, σε διάσημους δημιουργούς special effects, ζητώντας πληροφορίες για τη δουλειά τους, και απαντήσεις στις απορίες του.



Στάθηκε αδύνατο, να συσχετίσει το μεγάλο ταλέντο του, με τα λεφτά. Δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μιά στο εκατομύριο, να του προτείνουνε μιά κατασκευή με αντίτιμο χρήματα αξιόλογα για την ηλικία του, και να την κάνει, άν δε πήγαζε απο τη δική του ανάγκη να τη δημιουργήσει. Ποτέ και με τίποτα, δεν έμεινε ευχαριστημένος απο "κατα παραγγελία" δουλειά του, τόσο που έψεγε απο πάνω τον εαυτό του, που προσπάθησε έστω και μόνο να την ολοκληρώσει.



Μόνο όταν κάθε φορά και πιό πολύ, τελειοποιούσε ένα γλυπτό, μόνο τότε, το τεράστιο χαμόγελό του, αυτό που ερχόταν απο κάπου, γέμιζε το πρόσωπό του με ικανοποίηση, και ηρεμούσε για λίγο τη ψυχή του...



Οταν ο Αρης έκανε το στρατιωτικό του, μάζευε ρίζες απ'το δάσος και σκάλιζε μορφές...



Οταν έβλεπε ένα κομάτι ξύλο πεταμένο στο δρόμο, αυτό είχε ήδη μεταμορφωθεί μές στο μυαλό του. Σε σπαθί με ξύλινη σκαλιστή λαβή, σε τοτέμ, σε ειδώλιο...



Και μέσα του, εξακολουθούσε να τρέφει τ'όνειρό του...



Δούλεψε σε εταιρεία με επιγραφές. Καλή δουλειά, καλά λεφτά, αρκετά ταξείδια.



Οχι γι'αυτόν.



Δούλεψε σε εταιρεία με μηχανήματα, σαν οδηγός σε φορτηγάκι. Καλή δουλειά (δε βαριόταν πολύ, τουλάχιστον), μέτρια λεφτά, αλλά ...



Οχι γι'αυτόν.



Συνεργάστηκε με μαγαζιά που πουλάνε τέτοια είδη. Πολύ καλά λεφτά, ζήτηση των γλυπτών του, επαινετικά σχόλια, αλλά...



Ποτέ δε ζήτησε αυτά που του χρωστάγανε, ποτέ δεν τον ικανοποίησε η αυξημένη ζήτηση του "τάδε" κοματιού, γινότανε τότε αυτό που μισούσε: το "κατα παραγγελία".



Οχι γι'αυτόν.






Στίς 31 Ιουλίου του '08, το χαμόγελο του Αρη, ερχόταν κατευθείαν μέσα απ'τη καρδιά του.



Και η καρδιά του ήταν ολόκληρη ένα χαμόγελο.



Ταξίδεψε πιά αληθινά.



Με τις αποσκευές του γεμάτες ελπίδα και τερατόμορφα γλυπτά, ξεκίνησε το κυνήγι του ονείρου του στην Αγγλία.



Η αναμονή της συνάντησής του με κάποιον "μαιτρ" του είδους, στο Λονδίνο, θα είναι γεμάτη προσδοκίες που τις έτρεφε απο παιδί υπομονετικά, πεισματικά και τυφλά.



Αν αποτύχει, ο Αρης θα έρθει αντιμέτωπος με την εύθραυστη ιδιοσυγκρασία του, με την παθιασμένη πλευρά του εαυτού του, με την άρνησή του να δεχτεί οποιονδήποτε άλλο δρόμο, πέρα απ'αυτόν που έχει διαλέξει.



Δεν ξέρω αν η αγωνία του είναι μεγαλύτερη απ'τη δική μου.



Εύχομαι, όχι.



Γιατί δεν θα τ'αντέξω να μη ξαναδώ αυτό το πρόσωπο, ολόκληρο ένα χαμόγελο.



Καλή επιτυχία, παιδάκι μου γλυκό!

28 σχόλια:

patsiouri είπε...

Χριστέ μου....
Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα.
Είναι τόσο παρήγορο που υπάρχει η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ...ακόμη...
Και τώρα θα κάτσω εδώ ν'ακούσω το τραγούδι όλο, τι ακούμε???

βιολιστης στη στεγη είπε...

Πατσιούρι: Αυτές οι ιδιαιτερότητες, είναι παρήγορες κι'εύθραυστες συγχρόνως. Αυτό το εύθραυστο, με φοβίζει.
Μάλλον το Lavinia ακούς.Κι επειδή μάλλον κι'εσύ δε τα πάς καλά με τη τεχνολογία, πατάς post κι'ακούς και τ'άλλα!

Unknown είπε...

Κοίτα να δεις που θα με αναγκάσεις να πάω Λονδίνο για να δω κέρινα ομοιώματα...

demetrat είπε...

σώπα , όλα καλά θα πάνε.
και θα συναντιόμαστε στα αεροδρόμια.
δ

βιολιστης στη στεγη είπε...

Καμηλιέρης: Εχει και πιό κοντά. Στα Γιάννενα.
Τάχεις και δύσκολα εσύ τα ταξείδια...

βιολιστης στη στεγη είπε...

demetrat: Απο το στόμα σου και στου Gorton το αυτί!

Unknown είπε...

Εκεί πήγα πέρσυ :)

Giousurum είπε...

Kali epityxia ston Ari,an kai stous pragmatika talantouxos anthropous ola sta telos pane kat'eyxin....
Kalo apogeuma

ολα θα πανε καλα... είπε...

Eύχομαι να του πάνε όλα καλά και να προχωρήσει όπως εκείνος έχει ονειρευτεί.Το γλυκό αυτό παιδάκι,όπως το ονομάζεις,είναι γιος σου;

Spy είπε...

Kάποτε σε μια σελίδα από ένα album της η Mαφάλντα είχε ρωτήσει τη μαμά της:
"Πού πάει η μουσική όταν δεν την ακούμε;"
H Mαφάλντα δεν πήρε φυσικά απάντηση, αλλά εγώ πιστεύω ότι ή μουσική (όπως και κάθε άλλη τέχνη) ξαναγυρνάει στον δημιουργό της, που την επεξεργάζεται, τη φροντίζει, τη μετουσιώνει και την ξανακάνει Tέχνη για να μας προσφέρει κάτι καινούργιο να θαυμάσουμε.
Tο ταλέντο, το αγνό, το ανόθευτο, το πηγαίο, ποτέ δεν χάνεται. Όπως δεν χάνεται κι ο άνθρωπος που ακολουθεί πιστά το όνειρό του. Γιατί αν δεν το κάνει τώρα, πότε θα το κάνει, Όταν "παραιτηθεί" από τη ζωή;
Aν αμφιβάλετε προσπαθήστε να απαντήσετε στον στίχο του Kώστα Tριπολίτη:
"Aξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο,
κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει..."

Kαλησπέρα.

ILive2LoveMe είπε...

Καλή επιτυχία στον Άρη εύχομαι ολόψυχα! Να αγγίξει το όνειρο. Το όνειρο που εκείνος θεωρεί επιθυμητό. Αυτό που ακριβώς εκείνος θέλει να πιάσει. Κι εσείς όλοι να τον αγαπάτε και να τον στηρίζετε. Κι εμείς να τον συντροφεύουμε με σκέψεις και ευχές για τη δική του κορυφή.
Πολλά φιλιά και καλό βράδυ.

wilma είπε...

Καλή επιτυχία Άρη, μας ακούς???? ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!

spyros1000 είπε...

tromeres oi foto pantos....
esi den piges diakopes?

Spyros Vlahos είπε...

Ο Άρης μου θυμίζει πάρα πολύ το γιο μου.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Γιουσουρούμ:Καλώς ήρθες! Το καλύτερο δώρο απο ένα επισκέπτη, είναι οι ευχές του! Σ'ευχαριστώ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ολα θα πάνε καλά: H απάντηση είναι ναί.
Το nickname σου, είναι από μόνο του ευχή! Σ'ευχαριστώ!
Spy: Kι'εσύ, και οι στίχοι του Τριπολίτη, τα είπατε όλα! Κι'άν ο στίχος κρύβει ερώτηση, η απάντησή μου είναι ανεπιφύλακτα: AΞIZEI!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ilive2loveme: Aυτή τη θετική ενέργεια χρειάζεται. Ακόμα κι'απο μακριά!
wilma: Tαξιδεύουν μακριά οι δυνατές ευχές, δεν ταξιδεύουν;
spyros1000: 13 και σήμερα Σπύρο μου!
Σπύρος Βλάχος: Του εύχομαι, τα καλύτερα!

scarface είπε...

Κάθομαι στο λιμάνι της Υδρας και περιμένω το δελφίνι για Πειραιά.
Ανοίγω το λαπτοπ , βρίσκω σύνδεση και περνάω μια βόλτα από τα blogs που γουστάρω.
Μπαίνω εδώ σε διαβάζω και μένω.
Το δείχνω σε όλη τη παρέα που όλο το προηγούμενο βράδυ είχαμε μια ανάλογη κουβέντα περί ταλέντου, ιδιαιτερότητας κλπ.

Να πάνε όλα καλά σου εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου.

υ.γ. περιττό να σου πω ότι την ανάρτηση σου μέσω του λαπτοπ μου την έδειξα στη μισή Ύδρα.

elf είπε...

Εύχομαι ολόψυχα να το προφτάσει το όνειρό του ο Άρης σου. Να το κρατήσει μετά για πάντα.
Και κάτι για το προηγούμενο ποστ: αν είναι αληθινές αναμνήσεις κι όχι fiction, είσαι πολύ ευλογημένη που τις θυμάσαι έτσι. Και που συνεχίζεις την "παράδοση" της φιλοξενίας αγαπημένων.
Καλή Κυριακή!
ΥΓ Τι ωραίες μουσικές!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Scarface: Τί να πώ;
Απλά, με συγκίνησε το ότι ΑΥΤΗ η ανάρτηση, σε συγκίνησε!
Σ'ευχαριστώ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Elf: Χαίρομαι που πέρασες απο δώ.
Σ'ευχαριστώ για την ευχή.
Η προηγούμενη ανάμνηση, όχι, δεν είναι fiction. Μερικά πράγματα, δύσκολα "κατασκευάζονται", αν δε τάχεις βιώσει.

ο αποτέτοιος είπε...

εγώ ένα έχω να πω: ένας τέτοιος άνθρωπος, που ξέρει τι θέλει, τι του αρέσει να κάνει, δεν πρόκειται ποτέ να χαθεί, να αποτύχει. είχα ακούει από έναν σκηνοθέτη ότι ταλέντο είναι αυτή η ανεξήγητη όρεξη και διάθεση που σε ωθεί να ασχοληθείς με κάτι. ε, το παληκάρι έχει ταλέντο!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

EKΠΛHΣΣOMAI!!!!!!!!!!!!!!!

΄Ολο αυτό σήμερα (μέσα στην τόση παραφροσύνη των τελευταίων ημερών....) με συνέφερε τόσο ευχάριστα...
ΧΑΙ ΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΗ ΣΟΥ, ΠΟΥ ΗΣΟΥΝΑ ΤΥΧΕΡΗ ΝΑ ΑΝΑΘΡΕΨΕΙΣ.
ΜE τούτο, πιστεύω πως μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με το καλλιτεχνικό τους χάρισμα, που απλά στην πορεία έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να βελτιώνουν.

ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΗ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ, ΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΗ,
ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟΥ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΜΠΡΟ ΜΕΛΛΟΝ!!!

(Εγώ να δεις πόσο τυχερή αισθάνομαι σήμερα που σε e-γνώρισα. Τα Εξαμίλια τα γνώρισα σε μικρή ηλικία, προ 35 ετών, τότε που ήταν ένα χωριό)

ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

kelly alamanou είπε...

Aπό καρδιάς
ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΠΟΥ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ!
Από το κείμενο κράτησα τη ΔΥΝΑΤΗ παράγραφο:
"κλείνοντας σχεδόν τ'αυτιά του στα οποιαδήποτε επαινετικά ή απαξιωτικά σχόλια, και ταξίδευε μονάχος του, αυτός και η κιθάρα του, σ'αυτό το "κάπου", τη πηγή του τεράστιου χαμόγελού του, που μόνο αυτός γνώριζε και αναγνώριζε."

ATHENA είπε...

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙ. (ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 3 ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΣΟ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΓΕΡΟ! ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ!)

ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΝ... Ο ΑΡΗΣ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ, ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΑΠ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ!


ΦΙΛΙΑ

βιολιστης στη στεγη είπε...

Αποτέτοιος: Ειλικρεινά, μέχρι τώρα δεν είχα μπορέσει να βρώ τον ακριβή ορισμό του "ταλέντου". Νομίζω ότι αυτός του σκηνοθέτη, αποδίδει το νόημα της λέξης.
Γλαρένια: Χαίρομαι που ήρθες κι'απο δώ. Χαίρομαι για τις ζεστές ευχές σου. Χαίρομαι που ξέρεις το τόπο που ζώ.Χαίρομαι κι'εγώ πολύ που σε "γνώρισα". Να είσαι καλά!
Ροδούλα: Σέυχαριστώ Ροδούλα μου. Εσύ μάλλον ξέρεις καλύτερα απ'όλους μας την αξία της θετικής ενέργειας!
Αθηνά: Ναι, έτσι είναι. Σκληρό πράγμα να κυνηγάς ένα όνειρο, και να μη το προφταίνεις ποτέ! Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου Αθηνά!

HaLiaS είπε...

άργησα
μα η θετική σκέψη δεν γνωρίζει χρόνικα όρια.
ότι καλύτερο.
και μόνο χαμόγελα.
πάντα χαμόγελα.
καλή επιτυχία σε ότι κι αν κάνεις άρη, και θα το κάνεις πάντα καλά, γιατί το αγαπάς, γιατι το θες.
να το χαίρεστε.

καλό ξημέρωμα.

Roadartist είπε...

Όχι δεν το είχα διαβάσει.
Αυτό με την εύθραυστη ιδιοσυγκρασία, κάτι μου θύμισε.
Σε ευχαριστώ. Εύχομαι καλή του επιτυχία.