19 Ιαν 2010

Σκόρπια!



Εντωμεταξύ, κι' ενώ υποτίθεται ότι είμαι αρκετά ισορροπημένο άτομο, σήμερα νοιώθω μιά τεράστια λαχτάρα να "σκορπίσω¨τις σκέψεις μου στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, να γράψω "σκόρπια" ανάρτηση, να στριμώξω στα σχοινιά του ρίνγκ τον σκόρπιο μου εαυτό (όλοι οι "ισορροπημένοι" άνθρωποι χρειάζονται κι' έναν "σκόρπιο" εαυτό για να μη πεθάνουν απο πλήξη), να βάλω στο μπλέντερ του μυαλού μου τα "σωστά" και τα "λάθη" μου και να δημιουργήσω το τέλειο κοκτέϊλ, αυτό δηλαδή που :
Εκλογικεύει τα παράλογα....
Καταλύει τα λογικά...
Αποκοιμίζει τη συνείδηση...
Αφυπνίζει τα ένστινκτα...
Ερωτεύεται τα επικίνδυνα...
Στραγγαλίζει τα συμβατικά...
Και γαργαλάει ηδονικά το μυαλό και την ψυχή...
Κάτι σαν μέθη, δηλαδή...
Κάτι σαν απόγνωση...
Κάτι σαν Γνώση...
Σκόρπια λοιπόν, άλλη μιά φορά! Ξυπνάω τον κοιμισμένο μου εαυτό που συνήθως κραδαίνει ένα γιαταγάνι και παίρνει κεφάλια. Σιχαίνομαι αφάνταστα τους απολογισμούς, αλλά λόγω των ημερών, ο συμβατικός μου εαυτός οφείλει να κάνει τον απολογισμό του.... Πόσα κεφάλια έχεις πάρει μέχρι τώρα "βιολίστρια";
....-Πολλά! Μα....όλα δικά μου!
-Ετσι μπράβο Λερναία μου Υδρα! Δε χρωστάς, δηλαδή...
-Κάνεις λάθος! Και βέβαια χρωστάω!
-Ολα δικά σου είπες...
-Ολα δικά μου είπα. Αρα, χρωστάω σε μένα.
-Τί μπορεί να χρωστά κανείς στον εαυτό του;
-Κάτσε να το σκεφτώ....
-.................................
-Συγχώρεση, νομίζω.... Συγχώρεση νομίζω πως χρωστάει ο καθένας στον εαυτό του...
-Συγχώρεση για τί;
-Που δεν αφήνουμε τη ψυχή μας να "σκορπίσει" λίγο....Να ψάξει τα υλικά της... Να τ' αναγνωρίσει. Να τ' αγαπήσει, Να τα μοιραστεί με τα βαθειά κρυμμένα "μέσα" μας, να τα μοιραστεί, να τα εκθέσει, να τ' αποδεχτεί, να τ΄απορρίψει, να τα γευτεί γαμώτο ...να τα γ ε υ τ ε ί...
..........................................................................................................................
Πάει, πέθανε ο αντίλογος..... Τ' ανάσκελα έπεσε, παραδομένος στη λογική της τρέλλας και του "σκόρπιου" μου μυαλού.... Πάντα νικάει το ένστικτο το αρχέγονο! Πάντα νικάει το πρωτόγονο, τ' αυθεντικό, το ακατέργαστο, το αφιλτράριστο, το επιθετικό....
Απολογισμός λοιπόν.....
Χίλια χρόνια με λάθη. Χίλια, κι' άλλα χίλια κατανάλωση στο πάθος και στον παραλογισμό....Χίλια κι' άλλα τόσα, με τα χέρια ανοιχτά, το στήθος ακάλυπτο, τα μάτια υγρά ,την περιέργεια για δόρυ, την περιπέτεια για πυξίδα, το άγνωστο για πρόκληση, το "εγώ" για επιβεβαίωση, το ίδιο "εγώ" για θυσία αιματηρή κι' επώδυνη...Σκόρπια ήρθα στη ζωή ετούτη, σκόρπια οφείλω να προσφέρω τα κομμάτια μου για ανάλωση... Να τραφώ απ' αυτά. Να θρέψω μ' αυτά....
Ενας απολογισμός που παραπατάει ανάμεσα στο λογικό και στο παράλογο, αυτός που μου ταιριάζει, αυτός, που μπορεί να είναι εξίσου κατανοητός κι' ακατανόητος, εκμαυλιστικός κι' επικριτικός, ναρκισσιστής και σαδιστής, θανατηφόροςμ και ζωογόνος, ζωή, μ' άλλα λόγια, μ' άλλα λόγια ΖΩΗ!
Ποτέ δεν αγάπησα τις ακατανόητες γραφές. Και νά, που νοιώθω αυτή τη τεράστια λαχτάρα να με μπερδέψω, να μπερδευτώ και να σιχτιρίσω τους λαβύρινθους του μυαλού μου, να παραδώσω κόλλα λευκή, χωρίς ενοχές για την άγνοια που με δέρνει, χωρίς φόβο για την ανεπάρκειά μου, να τιμωρήσω την δεξιότητα της γραφής μου με περιφρόνηση, ν' αναθεωρήσω τα κεκτημένα μου, ν' αμφισβητήσω τις εμπειρίες μου, να "χτίσω" απ' την αρχή ένα κόσμο σκόρπιο, φρέσκο, αναρχικό και πρωτόγνωρα ερεθιστικό!
Να! Ο απολογισμός μιάς αιωνιότητας, συνοψισμένος σε λίγες γραμμές, βαρετές  ή συναρπαστικές, γραφή άναρχη, σαν την ζωή μου, ατίθαση μα και προστατευμένη απο την καλή της τύχη, τη νεράϊδα της, ζωή-αιωνιότητα, που βγάζει αυθάδικα τη γλώσσα στη λογική, που κοροϊδεύει τις ευθείες γραμμές, που τρελλαίνεται να τρελλαίνεται, που γουστάρει να γουστάρει, που φοβάται να τρομάζει, αλλά τρομάζει, ξανά ...και ξανά...και ξανά....
Εξω, βρέχει τρελλά.... Και στο μυαλό μου βρέχει τρέλλα....Με δύο λάμδα, ή με ένα... Σκορπίζω κομμάτια ψυχής σαν χαλάζι, κεφάλια ν' ανοίξουν, και ψυχές ν' ανοιχτούν, ο απολογισμός μου είναι έκρηξη, τί σόι απολογισμός αξίζει στον καθένα μας, αν δεν είναι έκρηξη, φωτοβολίδα, στη χειρότερη;
Εξω βρέχει τρελλά!
Μέσα μου, βρέχει τρέλλα και χίλιες σκόρπιες μικρές ευτυχίες!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Αφιερωμένο, στούς "ιδιαίτερους" μπλογκοφίλους μου:
Kayadesigner, Π...ξωτικό, Θαλασσένια, Χνούδι, Βasnia, Φλεγόμενος,Λένα-Zip, Μargo, Talisker με κόκκινα ή με μαύρα, Ακανόνιστη, Εκτη αίσθηση, Foteini, Αποτέτοιος,Jacki, Anima,Madame de la luna, Faraona, και Ανεπίδοτη...
Είναι αυτοί, που διαβάζοντάς τους , κατα καιρούς, βοήθησαν άθελά τους σ΄αυτό το υπέροχο, λυτρωτικό, σημερινό μου "σκόρπισμα"....

52 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

με ένα λάμδα. η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά το σκέφτομαι και εγώ. με ένα; με δύο; με όσα και να γράφεται. και με κανένα να γράφεται το θέμα είναι τα χρωστούμενα όλα δωρούμενα να γίνονται. (από το δωρέω, δωρώ, δωρίζω και δωρίζομαι) ;)
φιλιά σου πολλά τρελλλλλά!

anima είπε...

ένα,δύο;
τι σημασία έχει;
σκόρπια;ε,και;
όλα χρειάζονται.λογικά και παράλογα.
κανονικά και ακανόνιστα.

έτσι δεν είναι και η ζωή μας πολλές φορές;σκόρπια;
κι ας μην το παραδεχόμαστε.
ξέρουμε όμως να το αναγνωρίζουμε.και να το απολαμβάνουμε..

πολλά φιλιά
[ξέρω πως το σχόλιό μου είναι 'σκόρπιο'.αλλά έτσι είμαι κι εγώ τώρα..]

aKanonisti είπε...

Οταν προβληματίζομαι... το γράφω με προφορά... δηλαδή...με τρία Λάμδα... κεφαλαία.....
ΤρεΛΛΛά!!!!!!
:-))))

Σε αυτό το σκόρπισμα..που τόσο όμορφα περιγράφεις... βρήκα το σύνολο μου... και έτσι κατάφερα να μην διαμελισθώ.... ή ακόμα χειρότερα ευνουχιστώ....

Απλά θέλει ωριμότητα... για να γίνει πιο δημιουργικά ζόρικο....
και εσύ... ω ναι!!! Την έχεις!!!!

ΠοΛΛΛά τρεΛΛΛά φιΛΛΛιάαααααα!!!!!

foteini είπε...

@
με δύο !
με δύο, να πάρει ο διάβολος, το γράφαμε πάντα!
τι μλκία, που αλλάζουν τη γλώσσα...
κάθε φορά, που πεισματάρικα το γράφω με 2 (δύο, λέμε!),
ο μεγάλος αδερφός, μου χτυπάει κόκκινη υπογράμμιση ("υπογράμμιση", με πόσα Μ ; και το "δύο" με Υ ψιλόν;)


επί της ουσίας τώρα :

-και τι κατάλαβα δηλαδή,
που πέρασα τόσα χρόνια
σε απόλυτη ισορροπία,
σε απόλυτη αυτο-πειθαρχία
και σε μέτρον απόλυτο ;
τιιιι ;

- και πειράζει, που τώρα αναρωτιέμαι ;

- και πειράζει, που τώρα
ανακρούω πρύμνην ;

χαιρετώ σας :)

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Χίλιες εικόνες στο μυαλό κι αυτές στο μπλέντερ.Κομμάτια γίνανε και σκόρπισαν παντού.Άντε να βρείς αυτά που φτιάχνουν μια εικόνα χωρίς να λείπουν κάποια εδώ και κάποια αλλού.Έχει να κάνει κι άλλα το μυαλό πως να προφτάσει?
Άστα ας είναι κι έτσι,έ και λοιπόν?
Δε θα το βάλουμε μαράζι...........

lena_zip είπε...

Θα σου περιγράψω και θα καταλάβεις ότι τα λόγια σου χαμένα δεν πήγαν.
Βλέπω ότι έκανες ανάρτηση. Μπαίνω. Αρχίζω να διαβάζω. Πρώτη πρόταση. Αρχίζει το τραγούδι. Καταλαβαίνω ότι είναι Active Member. Δυναμώνω τον ήχο. Αφήνω την ανάγνωση στη μέση (διοτί δεν μπορώ και να διαβάζω και να ακούω τραγούδι). Σηκώνομαι, χορεύω για λίγα δευτερόλεπτα. Τηλεφωνώ. "Άκου τι παίζει!". Αφήνω το παράθυρό σου ανοιχτό και πάω στην κουζίνα (με τη μουσική στη διαπασών). Βάζω φαγητό. Έρχομαι πίσω. Το τραγούδι τελειώνει. Μιλάω καμιά ωρίτσα στο τηλέφωνο. Το παράθυρό σου παραμένει ανοιχτό. Κάθομαι. Scroll up and down. Αρχίζω να διαβάζω ξανά. Ξεχωρίζω φράσεις σου και τις κάνω δικές μου. Πλησιάζω στο τέλος. Κόκκινα γράμματα. Εκπλήσσομαι (ευχάριστα). Ξαναρίχνω μια ματιά στις φράσεις μου (δικές μου είπαμε πλέον) και έρχομαι για σχόλιο.
Πόσο πιο σκόρπιο από αυτό;
Καληνύχτα.

Μαριλένα είπε...

το να χάνεις την ισορροπία σου ενίοτε, σε οδηγει σε άκρως ισορροπημένες καταστάσεις μετά

(αυτό με το γιαταγάνι και τα κεφάλια κι εγώ το 'χω, ουφ)

σε φιλώ πολύ!

Ανώνυμος είπε...

Απολογισμός αιωνιότητας που πρέπει να έχει από όλα... και ας βρέχει... και ας συνεχίζει να βρέχει...

Φιλιά

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ξυπνάει το αυθόρμητο και γράφει αυτόματα σκόρπιες απόψεις.

βιολιστης στη στεγη είπε...

B/a/s/n/i/a: Kαι με περισσότερα λάμδα απο δύο, καλύτερα είναι!
Να βρίσκει λάμδα πολλά η τρέλλα, να γλυστράει μαλλλλακά, απαλλλά και γλλλυκά να μεταγγίζεται στα σφιγμένα μυαλλλλλά!
(Αυτές είναι μερικές απο τις παρενέργειες της απότομης έλλειψης νικοτίνης απο το αίμα....:)) )

βιολιστης στη στεγη είπε...

Anima : Ενα σκόρπιο σχόλιο, για μιά σκόρπια ανάρτηση...Μ' αρέσει Ψυχούλα μου που δεν χαλάς το κλίμα!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ακανονιστη : Είναι αυτό, που εσύ, πολύ εύστοχα έχεις χαρακτηρίσει "κατάσταση σουρεάλ"!
Δεν λειτουργεί απαραίτητα λόγω ωριμότητας...Λόγω ενστίνκτου, λειτουργεί!
Χαίρομαι που το "σκόρπισμα" σου σε κράτησε ακέραια!
Και που δεν ευνουχίστηκες, κυρίως!
Και που είσαι ακόμα εδώ!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Foteini: Κατα πρώτον, άσε τον Μεγάλο Αδελφό να χτυπιέται!
Κατα δεύτερον, "καιρός σπέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια"..."
Κατα τρίτον....
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ!
(Ούτε τα λάχανα, αλλά ούτε τα παραπούλια....Στην ώρα τους όλα...Μικρέμουμότσαρτ)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ηλίας Κοντολάμπρος: Ετσι με πιάνει μιά τρέλλα μερικές φορές, όταν παίζω με το πάζλ της ζωής μου, και μόλις έχω βάλει και το τελευταίο κομματάκι στη θέση του, δίνω μιά και τα κάνω όλα συμπούρμπουλα!
Ετσι! Για νάχω τη χαρά πως το ξαναφτιάχνω απ' την αρχή! Να μη βαριέμαι, βρε αδερφέ!
(Και ν' απασχολήσω και δημιουργικά τα χέρια μου να μη ζητάνε τσιγάρο! :)) )

βιολιστης στη στεγη είπε...

Lena-zip: Πόσο πιό όμορφο;
Πόσο πιό αληθινό;
(Και τα δικά σου "χρωστούμενα", δικά μου "δωρούμενα", όπως έγραψε κι' ο Βασίλης... Σε φράσεις...:) )

βιολιστης στη στεγη είπε...

Mαριλένα: Αμέεε! Πώς θα ισορροπήσεις, αν δεν ανισορροπήσεις, πρώτα;
Πώς;
(Πάντα σε στιγμές απόλυτης ισορροπίας το τραβάω το γιαταγάνι, Μαριλένα μου! Ούφ, δε λές τίποτα!)

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ξέρεις τι έκανες με τα "ΣΚΟΡΠΙΑ";
Έτρεξες χωρίς ανάσα μέσα στους λαβύρινθους του νου, όχι μόνο του δικού σου, αλλά και όσων είχαν το προνόμιο να ταξιδέψουν μαζί σου. Είδες εκεί, σε κάθε στροφή, σε κάθε ανηφόρα, σε κάθε πλάτωμα, σε κάθε φραγμό, κάθε φορά και κάποιον εαυτό. Και το "γιαταγάνι που κραδαίνεις και παίρνει κεφάλια", δεν σκοτώνει αλλά συμμαζεύει, τακτοποιεί και έτσι αφήνει την "ψυχή μας να γευτεί τα υλικά της"
Βιολίστρια, σπάνια μετά από την ανάγνωση οποιασδήποτε κατάθεσης ψυχής, αισθάνθηκα την ανάγκη να φωνάξω (το εννοώ) ΝΑΙ!!!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Οδοιπόρος: Μά, πές μου....Γίνεται απολογισμός μες στη τρελλή λιακάδα;
Γι' αυτό....
Ας βρέχει Οδοιπόρε μου...Ας βρέχει!
Φιλί!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ο δείμος του πολίτη: ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ!
Πιό ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ, δεν γίνεται Δήμο!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Cristobal: Eίναι, Cristobal, που, αυτές οι ανεξερεύνητες και απαγορευμένες γωνιές της ψυχής μας, ασφυκτιούν στριμωγμένες εκεί κάτω...
Και φωνάζουν ΝΑΙΕΕΕΕΕ, μόλις τις αφήσουμε για λίγο ελεύθερες να εκραγούν!
Εγώ κι' ο "σκόρπιος" μου εαυτός σ' ευχαριστούμε για τα καλά τα λόγια!

mamma είπε...

Σκόρπα. κακό δεν κάνει :)

υγ. το χρειαζόμουν το τραγούδι.

ξωτικό είπε...

Μ'αρέσεις Μ'αρέσεις Μ'αρέσεις Μ'αρέσεις Μ'αρέσεις !!!!!!!
(γραμμένο φαίνεται χαζό ρε γμτ...)
έχω μια έκρηξη ζωής στα σωθικά μου
το λέω εγώ αυτό !!!!

καλά με πέθανες εγώ μέσα σ'αυτούς;;;;;;;; !!!!!!!!
πόσο να χοροπηδήσω ;;;πάλι ρεζίλι θα γίνω

ΕΥΤΥΧΩΣ !!!

Υ.Γ
Από 2 και πάνω δεν το διαπραγματεύομαι με τίποτα !!!

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ !!!!!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Mamma : Οχι καθόλου κακό δεν κάνει!
Κανας τοίχος μπορεί να λερωθεί λιγάκι, αλλά δε βαριέσαι....
Μόλις ισορροπήσω πάλι, θα τον καθαρίσω...
Με αγάπη, το τραγούδι που χρειαζόσουν...:)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ξωτικό: Εκπλήσσεσαι καλό μου;
Ισως δεν έχεις αφουγκραστει ακόμα καλά, τις φωνούλες μέσα σου! Εγώ πάντως, έχω καλά ανοιχτά τ' αυτιά μου όταν σε διαβάζω! :))

Madame de la Luna είπε...

Είναι απ' τις στιγμές που θα 'θελα να 'χω μερικά κόκκινα μπαλόνια, για να τ' αφήσω να πετάξουν μόνα τους στον ουρανό, βιολιστή στη στέγη.. Ένα απ' αυτά θα στο 'φερνε ο αέρας.. δεν μπορεί.. Και θα 'ταν γεμάτο νότες, γιατί εγώ μιλάω μόνο με τραγούδια..

Σ' ευχαριστώ. Και ..σ' ευχαριστώ..

Όχι, δεν το περίμενα. Αλλά το χάρηκα!!!!!! :)

Madame de la Luna είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=a81AGfl0JOY

Επειδή δεν βλέπω να το παίρνει αλλιώς ;)

Φιλί!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Madame de la luna: Μόλις προσγειώθηκε ένα κόκκινο μπαλόνι στο κήπο μου...Και στροβιλίζεται στούς ήχους του "Unicornio"...δε θα το πιστέψεις! :)
Εγώ σ΄ευχαριστώ Φεγγαροκυρά!

ξωτικό είπε...

......!

anepidoti είπε...

σκόρπια, τρέλλλλλλα, νάμαι κι εγώ.μη δω λλλ, δεν αντιστέκομαι.σκορπισμένα μυαλά, μηδέν ωριμότητα κι ούτε την θέλω, τι να την κάνω; μήπως ξέρω και να την διαχειριστώ;
όταν παρασκορπάω αφαιρώ ένα λ και τους ξεγελάω, για να μην ανησυχούν, γι' αυτό.
μου λείπει το κομμένο, αλλά ξυπνάω κρυφά τη νύχτα και το βάζω στη θέση του, αυτό κάνω.
φιλί!
κι ακόμη ένα μυστικό, διαλέγω τρελλλλλλούς, για να μου δανείζουν λ....

jacki είπε...

Εδώ κι εγώ..
Μιας και η σκεπή μου μοναχική.
Ισορροπημένη κι εγώ η ανισόρροπη.
Και είναι λυτρωτικό να σκορπάς.
Μα τα κομμάτια μας όπου πέσουν ριζώνουν και φυτρώνουν δέντρα πελώρια.
Και έτσι κομμάτια από εμάς και τις σκέψεις μας παντού να υπάρχουν.
Να λυτρώνεσαι κι ας μην υπάρχει αντίλογος.. διάλογος.. επίλογος..
Και να γυρνάς.. και να είσαι εσύ.. τόσο υπέροχη εσύ.
Και να γράφεις με πολλά λλλλλλ έτσι παχιά.. Σαλλλονικιώτικα.

:))))
Καλό απογευματάκι.

leondokardos είπε...

Έστω κιαν δε σ΄αρέσουν οι απολογισμοί, νομίζω οτι τελικά αυτό κάνεις.
Μα μήπως η ζωή μας δεν αποτελείται από σκόρπια κομμάτια της καθημερινότητας;
Ανατροπές,λάθη,αδιέξοδα. Μ΄αυτά ζούμε.
Αν πάτως διακρύνω σωστά....τα φάλτσα στο βιολί σου,το δοξάρι σου θα ξανακτυπίσει τις χορδές του και ο ήχος θα ξαναποκτήσει τη μουσικότητά του.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Anepidoti: Ναί! Απο τρελλλούς κι' ανέμελλλλους μπορεί να δείς και προκοπή!
Οι λλλλογικοί κι' οι πλλλλούσιοι, ούτε χαρίζουν τα λ τους, ούτε τα δανείζουν!
(Τί τρέλλλλα κουβαλλλλάμε οι γυναίκες!)

Margo είπε...

Αχ αντισυμβατική μου βιολίστρια, βαλτή είσαι; Φωτιά έχεις ανάψει και σαν να με πήραν λίγο οι φλόγες την ώρα που με δυσκολία έσερνα το κορμί μου.. σ’ ευχαριστώ τόσο μα τόοοοοοοσο πολύ.. είναι δώρο που έτυχες στο δρόμο μου.. αληθινό!!!
Τι να πω για τις σκόρπιες σκέψεις σου.. είσαι απίθανη.. ντρέπομαι που είμαι στα κόκκινα..
Καλό Σαββατοκύριακο!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Jacki: Μοναχική η σκεπή σου;
Με τόση αγάπη γύρω σου;
Με τόση αγάπη μέσα σου;
Αυτή κι' άν λυτρώνει!
(Ομορφη είσαι! Σε κρυφοκοίταξα!) :)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Leontokardos: Χρειαζούμενα και τα φάλτσα αυτά Λεοντόκαρδέ μου!
Για να ευφραίνεται μετά η ακοή απο τις νότες τις σωστές!
(Τελικά η έλλειψη του καπνίσματος, ββλάπτει σοβαρά τη μουσική...:))

βιολιστης στη στεγη είπε...

Margo: Στα κόκκινα, στα κόκκινα!
Εμένα αυτό, καλό μου ακούγεται!
Στα γκρί να μην είσαι....
Σου στέλνω Σαββατιάτικο πρωϊνό φιλί, νοτισμένο απ' τη βροχή, αλλά και ηλιόλουστο συνάμα!
Ωραία δεν είναι; :)

σταγόνα είπε...

Σκόρπια λόγια
σκόρπια φύλλα της ζωής μου
που τα σέρνει ο βορριάς..
μόνο εμένα δε με παίρνει
και μ αφήνει στη στεριά..

Κανείς μπορεί να σκορπίσει και να το χαρεί μόνο όταν έχει υπάρξει ολόκληρος..
Εισαι Υπέροχη!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

λατρευω τις ακατανοητες γραφες...
τα φωτεινα ξεσπασματα...!

συγχωρεση...
μονο αυτο χρωσταμε στον εαυτο μας...
που τοσα του χρεωνουμε συνεχεια...

σε φιλω γλυκια μου!!!

Leviathan είπε...

kali evdomadaaaaa gemati omorfes skepseis kai polla filia!!! :)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Σταγονα: Τί ωραία αυτή σου η φράση!
"Καθένας μπορεί να σκορπίσει και να το χαρεί, μόνο άν έχει υπάρξει ολόκληρος!"
Πόσο αληθινό! Πόσο αισιόδοξο! Πόσο απλό! Πόσο δύσκολο!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ναϊάδα: Λατρεύω τις κρυφές σου δυνάμεις....
Αυτές της ψυχής...
Αλλά κι' αυτές του μυαλού σου...
Φιλί!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Leviathan: Καλή εβδομάδα Σοφοκλή μου! Χαμογελαστή και δημιουργική!
Α! Κι' ερωτευμένη! :))

Talisker είπε...

Μ Ι Σ Ο

ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΤΟ ΑΣΜΑ!

Talisker είπε...

sorry
και παλι λιγο πριν σχολιασω κανονικα μπορεις να με ειδοποιεις οταν αναρτεις τετοια πραγματα διοτι λειπω για μερες και
.........χανω!???

-ευχαριστω!

Talisker είπε...

ε ν α τ η ????

με εχεις ενατη???

οκ Βιολιστρια
χαρηκα που σε γνωρισα

παιρνω τις μπαλαντες μου

τους χρωστηρες μου


τις μπουχαρες μου


τη Γιολαντα (και φυσικα και θα της το πω τι νομιζες)

τα μικρα μου μπουκαλακια με τα μαγιμα μου ελιξιρια

τα τραγουδια μου

και φευγω

ΠΑΩ ΑΛΛΟΥ!

(ακου ενατη)!!!

Tali είπε...

ΚΑΤ ΑΡΧΗΝ για να ανεβασει καποιoς ACTIVE MEMBER
ξανα και ξανα
εχει δωσει ο ιδιος
γροθια στο δικο του στομαχι ,
το χει διαλυσει και αντεχει ..

εν δευτεροις τι θα πει αντισυμβατικο??

χα!

μηπως θα πει να εισαι χαριν εντυπωσιασμου η απωθημενου αγενης με τους αλλους ?
η γλυκερα γλυκαναλατος ?
η μηπως με ολους ευπροσυγορος?
η ταχα προκλητικα αντικοινωνικος??

παπαριές!

για μενα αντισυμβατικος εισαι
οταν
τολμας να λες αυτο που νιωθεις
ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ!
και να εκφραζεσαι
-χωρις να σε νοιαζουν οι τσουτσουδες
που ξεπεταγονται
να σε γλειψουν περιστασιακα η να σε βρισουν..
-εδω


-και εκει εξω
αντισυμβατικος ειναι αυτος που αγωνιζεται να ζησει..
ειλικρινα με τον εαυτο του!
-μεσα του!

εισαι απο αυτα τα ατομα Βιολιστη και γι αυτο σε παω! χρονια και χρονια γκαζωμενη ψυχη που ψαχνεται πειραματιζεται αγωνια φωναζει και τιμα ..ετσι σε εχω!

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ
σου εφιστω την προσοχη πολυαγαπημενη οτι ειμαι
μια κατηγορια απο μονη μου
(τα χουμε πει:)
και με νοιαζει ιδιαιτερα αυτοι που συναναστρεφομαι να εχουν ποιοτητα σκεψης και τροπων!

οχι συμβατικα

αλλα επειδη τα χουν βρει μεσα τους αρα εχουν μονο να δωσουν στους αλλους και με θεωρω τυχερη να παιρνω!!

σε ευχαριστω και σε φιλω πολυ πολυ για την εκρηξη χιουμορ (που συνηθως δεν εχω)
και τρελας που ξυπνησες μεσα μου
ενα κρυο βαρετο πρωινο !!!:::))))

-FIERRAAAAAAAAA!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Talisker: Μικρή μου Τάλι, μιακατηγοριααπομόνησου, ξεχνάς πως η βιολίστρια είναι και χύμα εκτός των άλλων! Σιγά, που όταν γράφω κρατάω σειρές στο μυαλό μου! Και ένατη και δέκατη και εικοστή μπορεί να σ΄έβαζα! Τα ονόματα μου έρχονταν τσάτρα-πάτρα στο μυαλό...Σκόρπια δεν είπαμε; Περιμένεις μεθοδικότητα και ιεράρχηση απο μιά σκόρπια;
Πάντως, εγώ καμαρώνω πολύ για το βραβείο που μου χάρισε η Logia για "την αντισυμβατική γραφή" μου!
Αντισυμβατικό άτομο είμαι σίγουρα, χαίρομαι πολύ άν καταφέρνω και να γράφω αντισυμβατικά...
Κατά τ' άλλα...πόσο απολαμβάνω πάντα το χιούμορ σου!
Και πόση αδυναμία σου έχω!
Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε, μιακατηγοριαπαομόνησου;

Talisker είπε...

-ιι ειπες "λογια"

εκει να δεις στη Νελλυ σκηνη που εκανα!!
πφ!!!

χιουμορ εχω μονο με οσους με τσιγκλουν με πιανουν και ξερουν να εκτιμουν!!!
-το ξερα πως θα το πιανες ..
-αλλος μπορει να ζητουσε και τα ρεστα...

-μμ και συνηθως δεν εχω ψιλα!!



χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

k είπε...

δε θες να μάθεις πόσες φορές έχω διαβάσει αυτήν την ανάρτηση! αλήθεια δε θες! θα τρομάξεις! οι σκέψεις μου μοιάζουν σαν δυο στάλες νερό σε αρκετά σημεία με τις δικές σου! αγκαλιά μεγάλη στο τουρλουμπούκι σου!!! ευχαριστώ που εισαι εδώ. :)




η πρώτη θέση δηλαδή ήταν τυχαία??? έχεις μπλέξει με ντίβες!!! ποια θα γραφτεί πρώτη στη μαρκίζα? θα μαλλιοτραβηχτούμε!!! ποιά??? :P

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Δεν παίζω, θα σου θυμώσω. Γιατί δεν με αναφέρεις κι εμένα στη λίστα τν μλογκοφίλων σου, ας ε'ιναι εστώ και δεύτερο;
****************************
Τες πα
Εγώ δεν συνηθίζω να ανακατεύομαι μέσα στις σκέψεις των άλλων συμφωνόντας ή διαφωνόντας ή ακόμα συμπληρόνοντας τες. Δεν ξέρω το θεωρώ ιεροσυλεία. Μπορεί να είναι παραξενιά μου ή αδυναμία μου. Μου αρκει πάντος που έτυχε στη ζωή μου να ανταμώσω με τέτοιο ωραίο λόγο,σαν τον δικό σου (και για να μην μου πείς πάλη ότι προσπαθώ να ξελογιάσω)ευχαριστώ κι όλους τους ανώνημους άλλους που κεντρίζουν με τα γραφόμενα τους τη σέψη μου.

Ανώνυμος είπε...

Afternoon! I am new to the forums I hope this was the correct place to say hi.
Anyway I am just saying hi [url=http://www.homeinternetjobs.com.au][img]http://www.homeinternetjobs.com.au/laptoprates.gif[/img][/url]