31 Μαρ 2010

Κύκνειο άσθμα...

Εξω, μιά άνοιξη που οργιάζει αδιαφορώντας για τους ανθρώπινους πόνους...
Μέσα, μέσα στα μέσα μου, χαρές ρηχές, επισφαλείς και αναλώσιμες κι' ακόμα πιό παράμεσα, στις δίπλες της ψυχής, αυτές τις πιό ανήλιαγες και ντροπαλές, αναδιπλώνεται και μεγαλώνει αθόρυβα και σταθερά το σιχαμένο, κοντόχοντρο, λευκό σκουλήκι του θανάτου . Των άλλων... Οχι, του δικού μου...
Εξω, μιά άνοιξη που βγάζει τη γλώσσα προκλητικά στα σημάδια των καιρών...
Μέσα, μέσα στα μέσα μου, κάνω ασκήσεις εντατικές να θυμηθώ πώς είναι τα χαμόγελα των ματιών, όχι αυτά του στόματος, εκείνα, τα μακρινά, τ' αληθινά των ματιών που στάζουν χαρά αντί για δάκρυ... Των άλλων... Οχι, των δικών μου...
Εξω, εδώ τριγύρω, εδώ πιό πέρα, το χώμα ντύνεται πράσινο, το πράσινο ασπροκίτρινο, το ασπροκίτρινο φοράει τα κόκκινα, τα κόκκινα φορούν φτερά απο πεταλούδες κι' οι πεταλούδες πασπαλισμένες με πορτοκαλί και το χρυσό του ήλιου, ξεγελούν το εφήμερο της ύπαρξής τους, σε αθανασία το μεταλλάσσουν και πεθαίνουν ευτυχισμένες...
Μέσα, μέσα στα μέσα μου, ντύνομαι με γνήσιο δέρμα Αλβανικό και περήφανα παρελαύνω στο "Πράσινο Μίλι" προς την αιωνιότητα, περπατάω σε κόκκινα αυτοκρατορικά χαλιά, βαμμένα με το αίμα μικρών Αφγανών και κραυγάζοντας παιάνες των προγόνων μου, σκορπίζω χαμόγελα και μυαλά στον αέρα... Οχι των άλλων... Τα δικά μου...

Με ανάσες κοντές, ασθματικές εύχομαι....
Τη μόνη ευχή που μου μοιάζει αληθινή φέτος:
Kαλή Σταύρωση, φίλοι μου!
Αν δε νοιώσουμε τα καρφιά για τα καλά μες στη ψυχή μας, πώς θ΄αναστηθούμε ρε γαμώτο;

38 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

σε αυτές τις ψυχές που μόνο καρφιά έχουν γνωρίσει και τα νοιώθουν τόσο καλά, μία ανάσταση αληθινή. όχι των δικών μας. των άλλων. δικών τους. δικών μας.
εκπληκτικές οι σκέψεις σου.
σοκαριστικές οι λέξεις σου.
ας προσπαθούμε με όποιον τρόπο να βρούμε και πάλι την χαμένη ομορφιά της αξιοπρέπειας της κάθε ζωής.
φιλιά σου πολλά! συγκινημένα! για αυτήν ακριβώς την ανάσταση την αληθινή.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η Σταύρωση είναι το πλέον σίγουρο σε αυτή τη ζωή, και ο Γολγοθάς υψώνεται εμπρός μας: ακόμα δεν τον φτάσαμε, έχουμε ακόμα να φορέσουμε το ακάνθινο στεφάνι της οικονομικής δυσπραγίας, έχουμε να μαστιγωθούμε από ΜΜΕ και πολιτικά κέντρα και μετά θα ακολουθήσει η λύτρωση της ανηφόρας του Γολγοθά.

aKanonisti είπε...

Τη Σταύρωση των άλλων....

Οχι, των δικών μου...


(φιλί και χαμόγελο....
ακριβώς έτσι.....)

ξωτικό είπε...

Και πως είναι η "καλή σταύρωση" βιολιστή μου ; με αναισθητικό ; να έλθει ο θάνατος γρήγορα ; να μην πονέσουμε; να μην ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ; πάλι ; ούτε αυτό;
ή μήπως το ακριβώς αντίθετο μπάς και καταλάβουμε κάτι επιτέλους ....
εμείς πρώτα κι ύστερα κι άλλοι....


Από τα μέσα μου ένα μεγάλο ευχαριστώ
και "ΚΑΛΗ ΑΝΆΣΤΑΣΗ...."

βιολιστης στη στεγη είπε...

B/a/s/n/ia: Ας προσπαθούμε Βασίλη...Κι' ας είναι πολύ βαθειά ο "πάτος"...
Κι' ας είναι πολύ μακρύς ο δρόμος...
Με πλήθος Λαιστρυγόνες, Κύκλωπες και θυμωμένους Ποσειδώνες...
Ας προσπαθούμε...
Και το σφενδάμι ξύπνησε για τα καλά και φόρεσε τα κόκκινα!
Και καλό Πάσχα!
Κι' ευχαριστώ!
Και φιλί!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Δείμος του πολίτη: Κάπως έτσι Δήμο!
Μόνο που η λύτρωση απαιτεί Γνώση και Συνειδητότητα...
Και η Γνώση και η Συνειδητότητα απαιτούν αφύπνιση...
Και φοβάμαι πως το Σύμπαν όλο συνομωτεί για να μη ξυπνήσουμε ποτέ!
Θα ξυπνήσουμε όμως, έ;
Δε θα ξυπνήσουμε;

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ακανόνιστη: Tων άλλων, των άλλων, Μαρία μου! Αυτών που δεν έχουν βύσμα τον Πόντιο Πιλάτο! :))
Φιλιά κι' ευχές!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ξωτικό: Ακριβώς αυτό, το δεύτερο ξωτικό μου! Γιατί ο Πόνος αφυπνίζει, ενώ το "βόλεμα" εκμαυλίζει...
Καλή Ανάταση Ψυχής! :)

Ανώνυμος είπε...

Γράψε σου λέω χριστιανή μου, γράψε. Το ‘χεις το ρημάδι.
Εδώ άλλοι κι άλλοι γράφουνε …. Έλεος πια.
Άντε και καλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
Γ.

Margo είπε...

Ο πόνος, η αδικία, ο θάνατος, η σταύρωση, έρχεται όλο και πιο κοντά βιολιστή μου όπως η κακιά αρρώστια που όσο πλησιάζει λες μπορεί και σε μένα. Όποιος δεν το βλέπει κάνει πως δεν το βλέπει. Γι αυτό η ευχή σου είναι όντως η πιο πιθανή εξέλιξη.. μετά θα μιλάμε για ανάσταση.
Να είσαι καλά και να μας ταρακουνάς!
Φιλιά πολλά
Καλό Πάσχα!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Και δυστυχώς έχεις δίκιο.
Αλήθεια πως είναι"τα χαμόγελα των ματιών, όχι του στόματος";
Και όλα όσα γύρω μας ντύνονται στο πράσινο και στα άλλα χρώματα φοβάμαι μήπως κάποια στιγμή καμαρώνοντάς τα πούμε περήφανοι: "Τι τέλεια απομίμηση!!"
Και τα καρφιά μές τη ψυχή μας πως θα τα νιώσουμε όταν την έχουμε φυλακίσει μέσα σε "χαρές ρηχές";
ΒΙΟΛΙΣΤΗ επιθυμήσαμε τον στοχασμό σου.
Να είσαι πάντα καλά και σε βλέπουμε συχνότερα (παρακαλώ).


ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

mamma είπε...

Καλή Ανάσταση θα ευχηθώ εγώ. Άλλωστε αυτοί που σταυρώνονται θα εξακολουθήσουν να σταυρώνονται κι αυτοί που καρφώνουν τα καρφιά θα εξακολουθήσουν να τα καρφώνουν. Οπότε "Καλή Ανάσταση" στους αδικημένους και ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει τους αδικοχαμένους.

Μαριλένα είπε...

εγώ εύχομαι καλή Ανάσταση!
με όλη μου την καρδιά!

σε φιλώ

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Καλή Ανάσταση Θάλεια μου και Καλό Πάσχα!!!
Να περάσεις καλά όπου κι αν βρεθείς!!!!!!!
Έχεις την αγάπη μας Ηλίας-Ντίνα.
Υ.Γ. Εχεις καιρό να μάθεις νέα μας.....δεν περνάς...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ανώνυμος Γ.: Αν είναι νά'ρθει, θε να'ρθεί....
Αλλιώς, θα προσπεράσει...
(Η έμπνευση!) :)
Ευχές πολλές!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Margo: "Οποιος δε το βλέπει, κάνει πως δε το βλέπει"...
Μου άρεσε αυτό!
Πολλές πολλές ευχές Μαργκό μου!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Cristobal: Tα χαμόγελα των ματιών είναι αυτά, της ψυχής...
Τ' άλλα, του στόματος, μπορούν πολλές φορές να είναι επίκτητα και υποκριτικά...
Οι απουσίες μου δεν είναι τυχαίες Cristobal.
Νοιώθω σα να θέλω να "κρύβομαι", το τελευταίο καιρό...Και σπάνια λειτουργώ ενάντια σ' αυτό που νοιώθω...
Μπορεί και να μου περάσει σύντομα...
Μπορεί και όχι...
Ιδωμεν!
Τις ευχές μου!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Παντοτινός Ταξιδευτής: Αμήν! Ολοι τη χρειαζόμαστε Ταξιδευτή μου!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Mamma: Χωνεύεται η αδικία μαμάκη;
Χμμμ...Μπορεί και να χωνεύεται...Να συνηθίζεται, μάλλον...
Υγεία σ' όσους αγαπάς! Και στους υπάρχοντες και στους επερχόμενους!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Μαριλένα: Σ' ευχαριστώ Μαριλένα μου!
Ηρεμες, φωτεινές, αισιόδοξες ισημερίες να ζείς πάντα, εύχομαι!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Κοντολάμπρος Ηλίας: Θερμές ευχές σε όλους σας Ηλία!
Δεν έχω "περάσει" εδώ και καιρό...
Εχεις δίκιο...
Γενικότερα, είμαι σε κατάσταση "απόσυρσης"...:))
Φάση είναι... Θα περάσει...Πού θα πάει;

lena_zip είπε...

.

leondokardos είπε...

Η αδικία, η απανθρωπιά,η απονιά, έχουν δυστυχώς επικρατήσει την εποχή μας.
Χάθηκαν οι αξίες, η ηθική,ο σεβασμός. Τα ταξίδια για την Ιθάκη αποφεύγονται πλέον. Έστω κιαν το ταξίδι έχι όλη την αξία...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Lena-zip: Μιά τελεία έχει πάντα ένα ειδικό βάρος...Και μιά εντελώς προσωπική σημασία, που σπάνια ερμηνεύεται σωστά απο τους άλλους...
Γι' αυτό κρατώ αυτή τη τελεία, έτσι όπως απλά είναι: Μιά τελεία...
(Είσαι άραγε καλά;)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Λεοντόκαρδος: Κι' όμως, Λεοντόκαρδέ μου!
Εγώ, γιατί πιστεύω πως κοιμούνται βαθιά, βαθιά μέσα μας;
Απλά, έχουμε ξεχάσει το σωστό τρόπο να τις ξυπνήσουμε...
Αθεράπευτα ρομαντική;
Αισιόδοξη;
ή ηλίθια;
:)

demetrat είπε...

ρε σύ love-love , και γώ έχω μία άνοιξη που δεν κρατιέται με τίποτα.
Πως να της εξηγήσω τα περί σταύρωσης;
δ

βιολιστης στη στεγη είπε...

demetrat: Και να της εξηγήσεις, "τί μα...κίες μου λές" θα σου πεί και θα συνεχίσει να οργιάζει με μανία!
Και μάλλον δίκιο θά'χει! :))

lena_zip είπε...

Είμαι καλά.
Δεν είναι όλες οι στιγμές καλές, μα θα ήμουν αχάριστη αν έλεγα ότι δεν είμαι καλά.
Είμαι λοιπόν.
:) Καλησπέρα.

roadartist είπε...

Ολα καλα;
Μια καλησπερα σου αφηνω...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Roadartist: Οχι αρτίστα μου! Μόνο ότι αναπνέει, αλλά δε σκέφτεται με λογική (όπως αναφέρω και στο προφιλ μου) μπορεί να είναι καλά...
Εγώ δεν είμαι καλά. Φοβάμαι. Και θυμώνω. Και απελπίζομαι. Και τά'χω χαμένα. Και προσπαθώ ένα πράγμα να υποσχεθώ στον εαυτό μου: Θα το παλέψω! Αυτό, το σκοτάδι που απλώνεται γύρω μου και γύρω μας...
Σ' ευχαριστώ πολύ που νοιάστηκες, αρτίστα μου...

ξωτικό είπε...

Moυ λείπει η φωνή σου !!
Ελπίζω να είσαι καλά απο υγεία !!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τώρα ξεκίνησε ο Γολγοθάς μας... μέχρι τη σταύρωση έχουμε καιρό... για ανάσταση δε μπορώ εγώ να μιλήσω...ίσως ούτε και οι επόμενοι...

Εύχομαι να είσαι ΠΑΝΤΑ καλά, όμως να ξέρεις....ΛΕΙΠΕΙΣ!!1

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Kwlogria είπε...

Που είσαι ρε κορίτσαρε;; Σε απορρόφησαν και σένα τα σημεία των καιρών; Βγες από την κρυψώνα σου! Ελπίζω να είσαι καλά!! Τα φιλιά μου!!

fotini είπε...

λατρευω τα λόγια των φίλων μπλόγκερς όσο λίγα πραγματα στη ζωή μου

ειναι λιγοστες και πολύτιμες οι φορες που μπορω και σας διαβαζω ολους εσας τους τοσο πολύτιμους συνοδοιπα ους

σκληρα και ακαμπτα τα λόγια σου, οπως τους πρεπει δηλαδη
σκληρη εξαλλου και η αληθεια και αφου τελικα λεμε πως ενηλικιωθήκαμε (ειναι αλήθεια άραγε?) ας την κοιταξουμε γυμνή

μια ανοιξη που παντα θα μοιραζει ελπίδες
οσο η φύση αναγενναται τόσο ο άνθρωπος θα ελπιζει, θα μάχεται, τον Γολγοθα του θα περνά με το κεφάλι ψηλα - ναι, καποιοι το κρατουν ακομα ψηλά - και θα οδευει προς την λύτρωση του

αθεράπευτα αισιοδοξη
σου στέλνω την αγαπη μου και το ευχαριστω μου για το τραπεζι που στρωσες με όμορφες σκεψεις κ ήρθαμε όλοι να μας τραταρεις οπως μοναδικα γνωρίζεις

βιολιστης στη στεγη είπε...

Είμαι καλά!
Κουλουριασμένη, σε θέση εμβρυϊκή.
Αποφεύγω να μιλάω.
Θ' ακουστεί σαν κλάμα.
Δεν μ' αρέσει να κλαίω δημόσια.
Ούτε να χαμογελάω στα ψέμματα.
"Κρύβομαι" λοιπόν.
Μέχρι να συνηθίσω τ' άδικα....
Αφού δε μπορώ να τα νικήσω.
Πολλές στιγμές της μέρας σας σκέφτομαι έναν-έναν με γλύκα...
Θα ξαναβρεθούμε.
Οταν "βρώ" πρώτα εμένα.
Και τις χαμένες μελωδίες του βιολιού μου.
Σας ευχαριστώ όλους πολύ!

mamma είπε...

Κι εγώ σε σκέφτομαι συχνά.

fotini είπε...

δηλώνω παρουσα !
στη σύναξη που θα πραγματοποιήσεις μόλις βρεις τις χαμένες μελωδίες του βιολιου σου
μα μην ξεχνάς, το "κλαμα" του βιολιου σε καποιους κρατα συντροφια, τους παρηγορεί
παρουσα λοιπον εγω, και νομίζω και πολλοι ακομα
μας λειπεις