8 Δεκ 2008

ΩΣ ΠΟΤΕ;


ΘΛΙΨΗ.

ΟΡΓΗ.

ΑΗΔΙΑ.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ.

ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ;

ΣΑΠΙΖΟΥΜΕ;

ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ;

ΩΣ ΠΟΤΕ;


28 σχόλια:

Spy είπε...

Ώσπου να "ξεχαστούμε" από το επόμενο "σκάνδαλο"...
Δυστυχώς.

b|a|s|n\i/a είπε...

έως όταν βρεθεί η χαμένη ηθική.

anima είπε...

μέχρι που να συνειδητοποιήσουμε πως δεν θέλουμε πια να

πεθαίνουμε

σαπίζουμε

ανεχόμαστε

μέχρι να καταλάβουμε πως ως εδώ ήταν...

patsiouri είπε...

Δυστυχώς θα συμφωνήσω με το spy.
Μέχρι να σταματήσει η Τατιάνα να ασχολείται με την ασύμμετρη δεκαπεντάχρονη απειλή και να ξανασχοληθεί με τη Βανδή...

Μαριλένα είπε...

αχ βιολιστή μου, αχ..

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

ΑΧ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!!!

Ανώνυμος είπε...

Ως που να μάθουμε ότι κάνουμε λάθη, και να μπούμε στην διαδικασία να τα διορθώνουμε.

Ως που να μάθουμε ότι έχουμε ένα μέρος της ευθύνης.

Ως που να μάθουμε να ενδιαφερόμαστε και να μην ανεχόμαστε.

Την καλημέρα μου

jacki είπε...

Εως πότε ντε; Εως ότου αλλάξουν κάποια πράγματα.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Βρίσκω πως η απάντηση που έδωσα στον toVenito:"Συνηθίζεται όμως τα τελευταία χρόνια (δε βρίσκεις;) τούτο το τριπάκι...Γίνεται ο κακός χαμός με σοβαρό θέμα και σε λίγο...τσουυυυπ....ξεφυτρώνει από το πουθενά ένα πιο συγκλονιστικό....κι εμείς οι απ' έξω δεν ξέρουμε για πόσο θα φωνάζουμε, γιατί όλο και κάτι θα βρουν να ρίξουν στο τραπέζι, για να ξεχάσουμε...
Βρε λες......"
συνάδει και ταυτίζεται με το σχόλιο του Spy

Να ευχηθούμε να σταματήσει τούτο τοκακό το συντομότερο δυνατόν, γιατί θα θρηνήσουμε πολύ περισσότερο.
Πέρα από τον πόνο για τη ζωή που χάθηκε, δε μπορώ με τίποτε να παραβλέψω τις περιουσίες και τους κόπους που χάθηκαν, τους ανέργους που προστίθενται στα ήδη επιβαρυμένα ποσοστά ανεργίας, την κοινωνικο-ηθική και πολιτική πολύ περισσότερο απόσύνθεση.

Φιλί και Γλρένιες αγκαλιές

zouzouni είπε...

Για όσο το διαλέγουμε αγαπημένη.
Για όσο θα ανάβουμε το πορτατίφ για να διώξουμε τον εφιάλτη.
Για όσο θα (κατα)φεύγουμε κάπου.
Σε μια αγκαλιά. Στην τέχνη. Στην καριέρα. Στα ψώνια. Σε φίλους. Σε όποια διέξοδο ψάχνουμε -και βρίσκουμε.
Για όσο θα ξεγελάμε την πείνα μας με πρόχειρο φαγητό.
Για όσο θα ξέρουμε -απλώς- ότι φταίμε.

Nikos Lioliopoulos είπε...

...Untill the end of time"...

Ανώνυμος είπε...

ο Νικος (απο πανω) το ειπε και ειναι σκληρο....Αληθεια ομως, φοβαμαι.

City Addict είπε...

Ως το τέλος, ίσως?
Αίσχος...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Δυστυχώς ή ευτυχώς, όταν έχω πάρα πολλά μαζεμένα μέσα μου να πώ, να φωνάξω, να βρίσω, να σπαράξω, να ρωτήσω....
το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σιωπώ.
Και να συμφωνήσω με το σχόλιο του Νίκου Λιολιόπουλου.
Που είναι και περιεκτικό και καταλυτικό και πολύ φοβάμαι, αληθινό!

Roadartist είπε...

..φτανει πια..
εχουμε ολοι παγωσει βιολιστρια * :(

Κοντολάμπρος Ηλίας είπε...

Η χειρόγραφη επιστολή που μοιραζόταν στην κηδεία του Αλέξη Γρηγορόπουλου…
Δημοσιεύθηκε από kyan23 στο 10 Δεκέμβριος, 2008

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Δεν είμαστε τρομοκράτες, “κουκουλοφόροι”, “γνωστοί-άγνωστοι”
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι….

Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!

Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη “βιτρίνα”, παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!

Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ!

Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ

Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ
κλαίμε κι από μόνοι μας.
Απο το forum της ΕΑΚΟ http://eako.forumup.gr

και να θέλω να διαφωνήσω,(που θέλω) δε μπορώ.
ΣΙΩΠΏ,σεβόμενος.
ΚΑΤΑΝΟΩ αλλά δεν είναι παιχνίδι,ειναι ΖΩΗ ειναι ΠΟΛΕΜΟΣ.

leondokardos είπε...

Ως πότε ;;
Ως τότε που ο καθένας μας στο τομέα του αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στην επιβίωση της χώρας,της κοινωνίας μας, όλοι, κόμματα, συνδικαλιστικές ηγεσίες, πνευματική ηγεσία,οι απλόι πολίτες.
Φταίμε όλοι μας εδώ που φτάσαμε,άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Αλλά ας πάψουμε να συμψηφίζουμε αμαρτίες.

λιμανάκι είπε...

Ως που να γίνουμε πάλι άνθρωποι...

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

Mέχρι αποφασίσουμε ότι επειδή βρέχει υπάρχει ο ουρανός

ILive2LoveMe είπε...

Συμφωνώ με τους υπόλοιπους. Εν αναμονή του επόμενου σκανδάλου λοιπόν. Κάτι θα δημιουργήσουν για να το καλύψουν. Έχουν ειδικότητα σε αυτό οι πολιτικοί μας. Το ξέρουμε και δεν ανησυχούμε , έτσι δεν είναι? Μπορεί να έχουμε πιάσει πιο κάτω από τον πάτο, μπορεί να πεινάμε, να σαπίζουμε, να υποφέρουμε. Αλλάααα η πολιτική του σκανδάλου.. αλίμονο! Ξέρουν να τη χειρίζονται. Κι ίσως είναι και το μόνο που ξέρουν τελικά να χειρίζονται.
Καλή σου μέρα γλυκιά μου βιολίστρια.

demetrat είπε...

μέχρι να τους αναγκάσουμε να φύγουνε τα τσογλάνια.
δ

beth είπε...

mexri poli akoma
polla skata akoma
ayto katalaba egw apo ola ayta.
krima
8libomai

Theogr ο κηπουρός είπε...

Την Παρασκευή 12/12 ανάβουμε ένα κεράκι στο μπαλκόνι μας στις 21:00 για τον♥Αλέξη♥ .

Αν δεν έχετε μπαλκόνι κάνει και ένα παράθυρο.

Προωθήστε το.

Unknown είπε...

μια καλησπέρα κι απόψε...

κι ένα φιλί βρόχινο...

τι άλλο πια;

...

Talisker είπε...

Mεχρι ποτε?

...μεχρι το επομενο θυμα ..!

που ισως μας κανει να σκεφτουμε πως ερχεται η σειρα μας .


-μεχρι να μπει το κακο και στους δικους μας κυκλους.

τους πιο κοντινους

και τους πιο κοντινους
να μας χτυπησει τη πορτα ..

Τοτε η οργη θα ξεχειλισει..

-πιστευω στην οργη


και πιστευω οτι τοτε θα τους παρει ολους ο διαολος...

ΕΥΟΙ! είπε...

αναζήτησε το τραγούδι
των ten years after
"here they come..."

...ως το τελικό ξεκαθάρισμα...
κι αλίμονο στους ελεεινούς!
το κορμί σκοτώνεται
το πνεύμα ζει αιώνια!
πολλοί έχουν και πολλά χρέη
να ξεπληρώνουν
κι είθε
να περνάει ο χρόνος γι' αυτούς
ΑΡΓΑ!

Μαριλένα είπε...

Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 - 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων


ως πότε είπες;;;

ολα θα πανε καλα... είπε...

Φοβάμαι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται,από αρχαιοτάτων χρόνων,κι ότι έτσι θα γίνεται πάντα.Τα πρόσωπα και οι αφορμές θα αλλάζουν.